Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ A2 ♥ K72 ♦ T82 ♣ KQT96
♠ QJT9 ♥ AQT6 ♦ K7 ♣ AJ7		♠ K76 ♥ 93 ♦ AQJ53 ♣ 832
	♠ 8543 ♥ J854 ♦ 964 ♣ 54

Nasz System:

¹ 5⁺♦, forsing na jedno okrążenie

² 5⁺♥+4♠ – nadwyżka, a więc forsing do dogranej, opisowo-informacyjne, partner może bowiem mieć silniejszą rękę

³ pytanie o stopera w treflach

Wspólny Język:

¹ naturalne, nieforsujące

² partner nie może mieć czterech pików, gdyż z nimi dałby kontrę negatywną

Standardowa gra końcowa, która powinna zostać zapowiedziana w zasadzie na każdym stole turnieju. Przeciwko niej N zaatakuje ♣K. Rozgrywający nie powinien przepuszczać, gdyż i tak będzie musiał zagrać w piki, a as tego koloru bez wątpienia znajduje się w ręce e-N-a, który wszedł do licytacji na szczeblu dwóch. Najlepiej zatem będzie zagrać w piki od razu w drugiej lewie, jako iż natychmiastowe ściągnięcie kar postawiłoby gracza W przed problemem dokonania nie do końca komfortowych wyrzutek z ręki. N zabije ♠A pierwszą albo drugą rundę tego koloru (gdy drugą, trzeba będzie wyrzucić ze stołu króla) i bezpiecznie odejdzie (pikiem albo) karem (gdyby ściągnął ♣D, rozgrywający miałby już pewne 11 lew). Następnie zostaną zgrane wszystkie piki i kara, zaś w trzykartowej końcówce W wpuści e-N-a treflem – na damę, i wymusi odeń wyjście spod ♥K. Dzięki tej wpustce rozgrywający skompletuje 11 wziątek i zapisze po swojej stronie protokołu minimaksowe 11 wziątek. Oczywiście, aby rozgrywka końcowa zakończyła się sukcesem, W będzie musiał połapać się, czy w trzykartowej końcówce N zachował ♥K x i ♣D, czy też ♥K i ♣D x, w autentycznym rozdaniu, aby osiągnąć tę ostatnią pozycję, N musiałby jednakże wyrzucić dwa kiery, a tym samym ujawnić swój skład jako 2–3–3–5. Chyba że miałby układ 2–2–3–6 bez ♥K, kiedy to należałoby ten honor zaimpasować – taki przypadek jest jednak mało prawdopodobny, trudno sobie bowiem wyobrazić, iż N wszedł do licytacji 2♣, posiadając jedynie ♣K D i ♠A. Inna sprawa, iż S nie powinien wyrzucać do kar trefla, w ten sposób definitywnie poinformowałby bowiem przeciwnika, iż jego partner miał w tym kolorze tylko pięć kart. Musi zatem pozbyć się dwóch kierów, a idealnie byłoby, gdyby ponadto umiał zachowywać się jak gracz, który pierwotnie posiadał w tym kolorze ♥K W x x x.

W protokole rozdania znajdą się przede wszystkim zapisy 660 dla WE. Ci rozgrywający, którzy zaimpasują ♥K (być może N nie wejdzie tam do licytacji), wezmą jednak 10 lew, a może nawet tylko swoje – gdy impas ten zrobią w samej końcówce, a N wysingluje w niej ♥K.

Minimaks teoretyczny: 5BA(W!), 11 lew; 660 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 11 (W!);

♥ – 8 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 11 (W!).