Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ KT82 ♥ KT53 ♦ A4 ♣ 875
♠ 73 ♥ J7 ♦ J98762 ♣ 942		♠ AJ4 ♥ 92 ♦ Q5 ♣ AKQJT3
	♠ Q965 ♥ AQ864 ♦ KT3 ♣ 6

¹ karta zdecydowanie za silna na otwarcie 1BA

² konwencja drury

³ zgłoszenie teraz 2BA – bez zatrzymania w kierach – mijałoby się z celem, w zupełności wystarczą 3♣, tym bardziej że przeciwnicy ogłosili już, iż posiadają w rozdaniu przewagę siły

⁴ układ 5431, ponadto S może liczyć na wyłączenie treflowe, wrzuca zatem dograną

Powinien to być kontrakt dosyć popularny, mimo że na linii NS znajduje się tylko 21 miltonów. Mają oni jednak dziewięć atutów oraz pełne wyłączenie w treflach, zalicytowanie końcówki jest zatem jak najbardziej uzasadnione.

Przeciwko 4♥(S) przeciwnicy zaatakują dwa razy w trefle. Rozgrywający przebije, dwa razy zaatutuje, następnie zaś powinien zaś zgrać topy karowe i przebić w dziadku trzecią rundę tego koloru. W ten sposób rozczyta układ ręki E jako 3–2–2–6, tam też właśnie – zgodnie z rachunkiem prawdopodobieństwa – poszuka ♠W. Wprawdzie jeden z trzech pików gracza E musi być asem, jeżeli jednak w następnej lewie S przebije w ręce trefla, a potem zagra pika do króla – to gracz E pobije go asem – i albo odejdzie blotką pikową, albo wyjdzie treflem pod podwójny renons. Nawet w tym ostatnim wypadku rozgrywający trafiania ♠W nie uniknie, pozbędzie się bowiem z ręki tylko jednego pika, przebije tę lewę w dziadku i zagra stamtąd w pika – do wideł ♠D 9 w ręce. W tym momencie będzie już jednak wiedział, że u E pozostały dwa, a w ręce jego partnera – tylko jeden pik, impas przeciwko waletowi będzie więc posunięciem w pełni uzasadnionym.

W protokole rozdania winny zatem dominować minimaksowe wpisy 650 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5♥(NS), 11 lew albo 5♠(NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 11 (NS);

♠ – 11 (NS);

BA – 6 (NS,WE!).