Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ 9654 ♥ AKJ643 ♦ K64 ♣
♠ A8 ♥ 875 ♦ Q872 ♣ AQJ2		♠ QJT ♥ QT92 ♦ AJ ♣ K975
	♠ K732 ♥ ♦ T953 ♣ T8643

¹ jest bilans i solidne, choć niskomiltonowe zatrzymanie kierowe, ponadto cała ręka E jest wybitnie bezatutowa

Rozdanie – a ściślej mówiąc, liczba lew, jakie weźmie w nim rozgrywający – rozstrzygnie się na pierwszym wiście. S nie ma kiera, jeśli jednak wyjdzie w pika, rozgrywający nie zdąży wyrobić sobie kiera (lub trzeciego kara) i będzie się musiał zadowolić dziewięcioma wziątkami (dwoma pikowymi, trzema karowymi i czterema treflowymi). Po innym ataku, np. treflowym, to gracz E będzie już o jedno tempo szybszy, co powinno zaowocować nadróbką. Rozgrywający weźmie pierwszą lewę ♣D na stole i wyjdzie stamtąd w kiera. W razie czego zrobi impas przeciwko waletowi, ale powiedzmy, że gracz N wskoczy ♥K i wyjdzie w pika (mniejsze zło). E utrzyma się wtedy ♠D w ręce, wejdzie na stół ♣W i powtórzy stamtąd kierem. Niezależnie od tego, co zrobi w tej lewie N, rozgrywający będzie jeszcze dysponował dwoma wejściami na stół – ♣A i ♠A – koniecznymi, aby raz jeszcze podegrać kiery i zaimpasować ♦K. Ten ostatni kolor będzie nawet mógł zagrać z góry – odda wprawdzie lewę na ♦K, ale też wyrobi sobie dziesiątą wziątkę na ♦D w dziadku. Oczywiście będzie mógł tak postąpić jedynie wówczas, kiedy będzie jeszcze trzymał kiery, musi też starannie zaplanować sobie przejścia pomiędzy rękami WE.

Po ataku pikowym rozgrywający, grając przez kiery, odda ♥A K oraz dwa piki, będzie więc mógł skompletować tylko swoje. Do sukcesu doprowadzi go też (także w poprzednim wariancie) gra przez kara – impas waletem, zgranie asa, a potem wyjście ze stołu blotką karową. Będzie to gra szybsza, zatem doprowadziłaby ona do sukcesu także przy podziale pików 5–3 (rozgrywający wziąłby cztery trefle, trzy kara i dwa piki, obyłby się zaś bez wziątki kierowej). Wyrobienie lewy kierowej jest pewniejsze (w świetle licytacji), taka gra pociąga jednak za sobą konieczność podziału pików 4–4 (albo jedynie dubla w ręce e-N-a). W turniejowym rozdaniu do zdobycia dziewięciu wziątek (po pikowym) czy dziesięciu (po każdym innym) prowadzą obie metody rozgrywki – zarówno przez kiery, jak i przez kara. W praktyce, gdy S wyjdzie w pika, uczyni to czwartą najlepszą dwójką, co będzie dla rozgrywającego dostateczną przesłanką, aby grać przez kiery. A tym bardziej trzeba tak grać po ataku w inny kolor.

W protokole rozdania powinniśmy zatem przede wszystkim spotkać minimaksowe 600 oraz 630 dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 3BA(WE), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (E!);

♦ – 7 (WE);

h – 7 (WE);

♠ – 7 (W!);

BA – 9 (WE).