Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ Q975 ♥ QT5 ♦ 9 ♣ 87653
♠ T8 ♥ A64 ♦ QJ862 ♣ AKJ		♠ AKJ3 ♥ J8 ♦ AT75 ♣ 942
	♠ 642 ♥ K9732 ♦ K43 ♣ QT

Nasz System:

¹karta ta konstytuuje najsłabsze chyba z możliwych popartyjne wejście do licytacji na szczeblu jednego

²5⁺♦, forsing na jedno okrążenie, raczej brak czterech pików

³po partii strach byłoby podnosić do 2♥

⁴kierowy wywiad bezatutowy

⁵brak stopera kierowego, coś dobrego w pikach, w zasadzie czwórka – może zagramy w ten kolor na siedmiu atutach?

⁶czas decyzji! – patrz niżej

Wspólny Język:

¹karta ta konstytuuje najsłabsze chyba z możliwych popartyjne wejście do licytacji na szczeblu jednego

²negatywna – na kolory młodsze, aby w następnym okrążeniu pokazać forsująco kara (bezpośrednie 2♦ bowiem nie forsowałyby)

³po partii strach byłoby podnosić do 2♥

⁴5⁺♦, forsing, w zasadzie do dogranej

⁵kierowy wywiad bezatutowy

⁶czas decyzji! – tym razem dla gracza E, który powinien wiedzieć, ze parter trzyma kiery tylko raz, inaczej zalicytowałby bez atu wcześniej (chyba że ma kartę szlemikową, wówczas jednak nie zadowoliłby się w swojej ostatniej zapowiedzi 3BA), E natomiast ma znakomity, jeszcze nieujawniony fit karowy…

albo:

Wspólny Język:

¹karta ta konstytuuje najsłabsze chyba z możliwych popartyjne wejście do licytacji na szczeblu jednego

²negatywna – na kolory młodsze, aby w następnym okrążeniu pokazać forsująco kara (bezpośrednie 2♦ bowiem nie forsowałyby)

³po partii strach byłoby podnosić do 2♥

 ⁴w końcu partner wywołuje kolory młodsze, a czterech pików nie ma na pewno

⁵kierowy wywiad bezatutowy

⁶brak stopera kierowego, coś dobrego w pikach, w zasadzie czwórka – może zagramy w ten kolor na siedmiu atutach?

⁷czas decyzji! – patrz niżej

W(a w drugiej sekwencji E) musi w tym momencie podjąć decyzję, czy tylko jedno zatrzymanie w kierach wystarczy do wygrania 3BA. Innymi słowy – czy na linii WE znajduje się dziewięć szybkich wziątek. Aby tak było (dla W), partner musiałby posiadać ♦A K, wówczas można byłoby liczyć na pięć lew w tym kolorze, kiera i trzy trefle. Gdyby E miał też ♠A, walczyłoby się nawet o nadróbkę. Silna to pokusa, przeto wielu graczy W zapowie 3BA. A ich partnerzy na nie spasują, zwłaszcza że posiadają cień podtrzymania w kierach w postaci drugiego waleta… Także zawodnik E będzie miał pełne prawo liczyć, iż partner ma piątego, a może nawet szóstego mariasza w karach, zatem na jego 3BA także raczej spasuje.

Z równym powodzeniem (dla W) partner może jednak posiadać tylko ♦A, a w pikach asa z królem (a ponadto może ♣D), wówczas po wskazanym ataku kierowym 3BA prawie na pewno zostaną położne, ♦K leży bowiem raczej za impasem, w ręce wchodzącego do licytacji zawodnika S. Wreszcie gracz E może mieć w karach tylko króla, wówczas kontrakt firmowy zawsze zostanie położony, a końcówka w kara będzie najczęściej z góry (do oddania tylko ♦A oraz kier). Zatem z punktu widzenia tego, jaki kontrakt będzie tu pewniejszy, W powinien bezwzględnie wybrać 5♦, z drugiej strony jednak  możliwa na 3BA nadróbka… Gracz E (w sekwencji drugiej) zaś, jak zostało to już wykazane wyżej, prawie na pewno na 3BA partera spasuje.

Zgodnie z powyższą analizą końcówka w kara wychodzi tu bez najmniejszych problemów, do oddania jest tylko ♦K oraz kier (przypadkowo wychodzą też 4♠ – na sześciu atutach!). Natomiast 3BA – po wiście kierowym – zostaną najprawdopodobniej przegrane. Rozgrywający mimo wszystko zaimpasuje bowiem ♦K i odda tę wziątkę oraz cztery kiery. Mógłby wprawdzie zrobić swoje, gdyby zamiast ♦K zaimpasował ♠D i w końcówce wpuścił trzecią rundą kierów e-S-a, na wist spod ♦K. Wziąłby wówczas kiera, trzy piki, trzy trefle (impas ♣D musiałby się udać) oraz dwa kara. Po ataku ♥10 zabiłby ♥A drugą rundę tego koloru – N musiałby się wówczas odblokować damą, inaczej przeciwnik łatwo wyrobiłby sobie kara i wziął 10 lew. Potem zaś W ściągnąłby trzy piki (impasując damę, oczywiścieN położyłby tę figurę na zagraną z ręki W ♠10) oraz trzy trefle, po czym wpuściłby e-S-a trzecią rundą kierów. Ten wziąłby tę lewę oraz jeszcze dwa kiery, potem jednak – dwukartowej końcówce – musiałby wyjść spod ♦K, dając przeciwnikowi dziewiątą wziątkę. Trochę to gra w widne karty, ale nie do końca, po popartyjnym wejściu e-S-a 1♥ można się bowiem raczej spodziewać w jego ręce ♦A aniżeli ♠D. Tyle że najczęściej będzie miał oba te honory, a wówczas 3BA przegra się, podczas gdy 5♦ nadal będzie wykładane…

W protokole rozdania spotkamy zatem najczęściej wpisy w wysokości 600 dla WE oraz 100 dla NS.

Minimaks teoretyczny:4♠(WE), 10 lew; 620dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9(WE);

♦ – 11 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 9 (NS).