Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

Rozdanie 27 Rozd. S, po partii: -	♠ K8 ♥ J543 ♦ AQ9 ♣ Q972
♠ AT93 ♥ Q6 ♦ K862 ♣ KJ6		♠ QJ62 ♥ 72 ♦ J754 ♣ AT3
	♠ 754 ♥ AKT98 ♦ T3 ♣ 854

¹wyprzedzająca kontra wznawiająca, tu nieco niebezpieczna, jako że gracz E może być dużo silniejszy, ale w godzinie walki w pełni uzasadniona, szczególnie w turnieju na maksy

albo:

¹jeśliN jest bardziej ostrożny, ciężar walki powinien w tym rozdaniu wziąć na siebie jego partner; tu S ma bardzo dobry pięciokart kierowy, a przeciwnicy chcą gracz jedynie 2♠, z bilansu stołu wynika zatem, że gracz N ma w ręce coś koło otwarcia

Istotnie, 2♠ strony WE zostałyby przegrane tylko bez jednej, ewentualnie bez dwóch – gdyby rozgrywający nie wyłapał ♣D. S ściągnąłby bowiem ♥A K, po czym wyszedłby w zalawintalowane przez partnera kara. Ten ostatni odebrałby wówczas ♦D oraz ♦A i posłał do przebitki trzecią rundę tego koloru. Jeżeli następnie S odszedłby w pika, rozgrywający dodał z ręki blotkę, a gracz N wziął tę lewę ♠K i powtórzył atutem, to rozgrywający sam musiałby rozwiązać swój problem treflowy. Gracz W mógłby jednak założyć, że pasujący na pierwszej ręce S, który ujawnił już posiadanie ♥A K, nie ma ponadto ♠K, a już na pewno ♠K oraz ♣D. W oparciu o tę przesłankę rozgrywający mógłby zabić pika asem i powtórzyć pikiem. W tym wypadku gracz N  zostałby wpuszczony na pierwotnie drugiego ♠K, po czym musiałby wyjść spod ♣D albo w kiera pod podwójny renons. Zagwarantowałoby to zawodnikowi W wzięcie w piki lew siedmiu, czyli wpadkę tylko bez jednej za 50. Gdyby zaś okazało się, że ♠K posiadał jednak broniący S, rozgrywający poszukałby ♣D u jego partnera, z absolutną pewnością powodzenia tego kroku.

Tak czy owak, za wpadkę przeciwników na 2♠ strona NS zapisałaby sobie jedynie 50, maksimum 100 punktów. Tymczasem łatwo wychodzą jej własne 3♥ za 140 punktów. Wystarczy, że rozgrywający zrobi wówczas impas ♦D i w naturalny sposób pociągnie atuty z góry, a odda jedynie pika oraz trzy trefle. Obaj zawodnicy linii NS mogą tu powalczyć – N, kontrując wyprzedzająco 2♠, bądź S, zapowiadając na ostatniej ręce 3♥ właśnie. Myślę, że to już N powinien po 2♠ W zgłosićwyprzedzającą kontrę wznawiającą…

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim następujące wpisy: 140, 50 oraz 100, wszystkie po stronie NS rzecz jasna.

Minimaks teoretyczny:3♥(NS), 9 lew; 140dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (W!);

♥ – 9 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (NS).