Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ T7 ♥ KT52 ♦ Q9 ♣ JT932
♠ KJ4 ♥ QJ4 ♦ A74 ♣ KQ74		♠ Q8532 ♥ A83 ♦ K8 ♣ 865
	♠ A96 ♥ 976 ♦ JT6532 ♣ A

¹transfer na piki

²ładne dziewięć miltonów, można zatem powiedzieć 3BA, nie będzie też wszakże żadnym błędem, zwłaszcza w turnieju na maksy, gdy odpowiadający zadowoli się jedynie inwitującymi 2BA

³układ 4333, przeto kusi pas na partnerowe 3BA, szczególnie w turnieju na maksy; z drugiej strony, gdy na przykład E ma pustego dubla w którymś z kolorów czerwonych, dużo lepsze mogą być 4♠

Większość par WE zagra w tym rozdaniu końcówkę w piki, niektóre postawią na firmowe 3BA. Przeciwko 4♠(W) N wyjdzie najprawdopodobniej ♣W, przez co rozwiąże przeciwnikowi ten kolor. A że ponadto gracz N nie ma szybkiego dojść do ręki, nie zdoła też podać partnerowi treflowej przebitki.

W drugiej lewie S odwróci pewnie w karo, przeto rozgrywający utrzyma się ♦K w dziadku i zagra w atu. Potem wyatutuje i zrobi impas w kierach, ale jedną wziątkę w tym kolorze będzie jednak musiał oddać. Nie ma bowiem na nic wyrzutki, nie uda mu się też żaden przymus. Gracz W odda zatem ♣A, ♠A oraz kiera i zrealizuje swój kontrakt 4♠ bez nadróbki.

Aby położyć 3BA(W) N musiałby zaatakować w ♦D, a tak na pewno nie wyjdzie, najprawdopodobniej i w tym wypadku zawistuje ♣W. Rozgrywający wyrobi sobie piki, zaimpasuje ♥K (mimo że w momencie tego zagrania będzie to już impas w kierunku niebezpiecznego przeciwnika S; po dojściu ♣A, a potem ♠A ten ostatni zagra bowiem w kara). Impas ten i jego powodzenie będą jednakże konieczne, aby nie przegrać z tymi, którzy będą grali w piki. A nawet pobić ich po zapisaniu na swoją stronę protokołu 630 punktów.

W protokole tego rozdania powinniśmy zatem spotkać  przede wszystkim te właśnie dwa wpisy: minimaksowe 620 oraz 630 dla WE.

Minimaks teoretyczny:  4♠(WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 10 (WE);   

BA – 8 (WE).