Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ T95 ♥ J9643 ♦ A3 ♣ 942
♠ J7 ♥ AKT8 ♦ KQ98 ♣ J75		♠ A8632 ♥ 5 ♦ JT6 ♣ AT86
	♠ KQ4 ♥ Q72 ♦ 7542 ♣ KQ3

¹jeżeli jednak rebid 1BA może zostać dany z singletonem pikowym, E musi nań raczej spasować; albo też zgłosić wywiadowcze 2♣ PRO (tyle że wówczas może paść ze strony partnera podwyższająca kontrakt odpowiedź 2BA; zaś jego nadwyżkowe 2♥, wskazujące też trzykartowy fit pikowy, w zasadzie przesądzą końcówkę)

albo zatem:

¹PRO

²maksimum rebidu, brak trzech pików

 Najczęściej w rozdaniu tym grane będą więc przez zawodników W częściówki bezatutowe. Przeciwko tej grze N wyjdzie pewnie w kiera. Rozgrywający zabije wówczas ♥D asem w ręce i zagra w kara. Po zabiciu ♦A N zagra najprawdopodobniej w trefla (albo w pika). Jego partner utrzyma się wtedy ♣D i wyjdzie kierem. Rozgrywający wstawi z ręki ♥8 (równie skuteczna będzie ♥10), przeto N pobije ją ♥9 i powtórzy treflem. Jego partner zdobędzie tę lewę na ♣K i wyjdzie raz jeszcze w kiera, gracz W będzie już jednak dysponował ośmioma wziątkami: dwoma kierowymi, pikową, trzema karowymi i dwoma treflowymi. Są też inne warianty, ale przy przynajmniej jako takiej postawie obu stron zawsze powinno się skończyć na minimaksowych ośmiu lewach. Aby można było mowić o ewentualnej dziewiątej wziątce, N musiałby zaatakować w pika, a to będzie przecież nierealne.

Także alternatywny kontrakt 2♠(E) powinien zostać bez trudu zrealizowany; rozgrywający odda wtedy dwie wziątki atutowe, karo oraz dwa trefle.

Najpopularniejszym wpisami w protokole tego rozdania winny zatem być 120 i 110 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 2BA(WE), 8lew, 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (E!);

♦ – 9  (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (WE).