Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ J973 ♥ J4 ♦ J ♣ T97643
♠ K8 ♥ KQT96 ♦ KQ64 ♣ 82		♠ AQT5 ♥ A3 ♦ T953 ♣ KQJ
	♠ 642 ♥ 8752 ♦ A872 ♣ A5

¹transfer  na kiery

²naturalne,  przesądzenie końcówki

To sekwencja standardowa, padnie ona na wielu stołach marcowego turnieju, na w zasadzie każdym z nich ostatecznym kontraktem powinno zatem być 3BA(E). Po licytacji, jaka miała miejsce, S zawistuje najprawdopodobniej w pika, rozgrywający odda więc tylko dwa asy i z łatwością skompletuje 11 wziątek. Zresztą tyle samo wziąłby ich też wówczas, gdyby S swoim pierwszym wyjściem nie wyimpasował swojemu partnerowi ♠W. Każdy szanujący się rozgrywający powalczy nawet o kolejnę nadrobię –  najlepiej, gdy po wzięciu pierwszej lewy ♠A w ręce wyjdzie stamtąd blotką karo do króla w dziadku. A po utrzymaniu się nim będzie kontynuował treflem – do króla w ręce. S najprawdopodobniej pobije go ♣A – i gdy następnie nie zdejmie ♦A, E będzie już w stanie skompletować 12 wziątek: cztery pikowe, pięć kierowych (po oczywistym zagraniu tego koloru z góry), jedną karową i dwie treflowe. W protokole rozdania będą zatem dominować minimaksowe zapisy 660 dla WE, ale i 690 dla tej strony przynajmniej od czasu do czasu się w nim trafią.

Minimaks teoretyczny:  5BA(WE), 11 lew; 660 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8(WE);

♦ – 11(WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 11 (WE).