Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

¹ kontra objaśniająca na bardzo dobrym longerze treflowym

Jeśli tylko gracz S doceni urodę i siłę swojego siedmiokartu treflowego i da ze swoją ręką kontrę objaśniającą,a w następnym okrążeniu skoczy na 3♣, nie będzie najmniejszych problemów z osiągnięciem kontraktu 3BA. Jeżeli przeciwko tej grze gracz E zawistuje w karo, rozgrywający łatwo skompletuje dziesięć wziątek. N weźmie bowiem pierwszą lewę ♦10 w ręce i wyjdzie stamtąd ♣W na impas. E oczywiście położy nań króla (by przeciwnik nie pozostał w ręce, skąd mógłby wykonać kolejne korzystne dla siebie zagranie), więc rozgrywający poprawi na stole asem i ściągnie pozostałe trefle oraz ♠A i ♦A. Jeśli obrońcy będą wistowali starannie, będą musieli zdobyć ostatnie trzy wziątki – na dwa kiery i ♦K.

Także po wiście w kolor czarny (tu: pika) rozgrywający będzie w stanie wziąć nadróbkę, po utrzymaniu się w pierwszej lewie singlowym ♠A w dziadku musiałby jednak wyjść stamtąd ♣D albo ♣10, aby wyrobić sobie dojście do ręki na ♣W (lub zmusić obrońcę E do przepuszczenia i utraty wziątki na ♣K). Potem – po dojściu do ręki na ♣W – N wykorzystałby wziątkę na tamtejszego ♠K i zagrał w kiera – by wyrobić sobie lewę na ♥K na stole. Wziąłby wówczas: sześć trefli, dwa piki, kiera i karo.

Tylko po wiście w kiera rozgrywający zostałby ograniczony do dziewięciu wziątek. Gdyby bowiem w pierwszej lewie zadysponował ze stołu ♥K, musiałby rozpocząć stamtąd trefle – i oddałby ♣K oraz trzy kiery. A kiedy pierwszą lewę przepuściłby – W utrzymałby się w niej ♥10, po czym musiałby odwrócić albo w pika, albo w karo. Gdyby bowiem kontynuowałby w niej kierem, a jego partner zabił ♥A i ponowił kierem, to rozgrywający zagrałby następnie w trefle. Ale że po dojściu na ♣K E nie miałby już kiera, przeciwnik wziąłby sześć trefli, kiera, karo i dwa piki (albo bowiem dostałby się do ręki na ♣W, albo zagrałby ♣A i treflem – i E po utrzymaniu się ♣K musiałby wyjść w pika albo w karo, w obu wypadkach dopuściłby więc rozgrywającego do ręki.

W protokołach rozdania powinny dominować zapisy 430 dla NS, a także – w mniejszej liczbie – 400 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 7(NS);

♥ – 7 (E!);

♠ – 7 (E!);

BA – 9 (NS).