Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ KT5 ♥ J842 ♦ QJ9 ♣ KQ8
♠ QJ4 ♥ Q5 ♦ KT82 ♣ J753		♠ 976 ♥ AT93 ♦ 653 ♣ A94
	♠ A832 ♥ K76 ♦ A74 ♣ T62

Oczywiście inwit e-S-a 2BA nie jest wcale obowiązkowy – owszem, ma on ładne 11 PC, tyle że do gry kolorowej. Do gry w bez atu to jedynie około trzech lew. A że ponadto S ma mało ofensywny układ 4333, jego honory nie są też podparte wysokimi blotkami, powtarzam: szczególnie w turnieju na maksy można śmiało na rebid 1BA partnera spasować. Statystycznie, aby na linii NS wychodziła prawidłowa końcówka w to miano, otwierający musiałby mieć albo bardzo ładne, odpowiednie 14 PC, albo górę rebidu oraz pięciokartowego longera roboczego w treflach.

Na potwierdzenie powyższej analizy: w tym rozdaniu na linii NS znajduje się 23 PC, mimo to pierwszy wist ♥3, a także pikowy i karowy – oraz dalsza staranna obrona kontrakt 2BA(N) położą. W najczęstszym wariancie rozwoju wydarzeń rozgrywający weźmie tylko trzy piki, kiera, dwa kara i trefla, wystarczy, że broniący nigdy nie zagrają jako pierwsi w trefle i nie sprezentują przeciwnikowi drugiej wziątki w tym kolorze. Ponadto jednakże w większości wypadków kiedy rozgrywający zagra za stołu blotkę treflową – do figury w ręce, obrońca E nie będzie mógł pobić jej asem. Gdyby bowiem tak postąpił, rozgrywający mógłby doprowadzić do pikowej wpustki końcowej obrońcy W i tym samym zmusić go do wyjścia spod ♣W. Kiedy natomiast w pierwszej rundzie trefli król w ręce e-N-a zostałby przepuszczony, w czterokartowej końcówce E zachowałby ♥A 10 i ♣A 9 (zakładamy pierwszy wist ♥3 – do ♥D w ręce W i kierowy odwrót ze strony tego ostatniego – do ♥K w dziadku). W końcówce tej wpuszczony na ♠D gracz W ściągnąłby fortę karową – zatem w lewie tej rozgrywający – posiadający wtedy w ręce ♥W 8 i ♣D 8 – znalazłby się w przymusie. To broniący zdobyliby zatem ostatnie cztery wziątki.

W protokole rozdania dominować powinny więc zapisy 100 dla WE oraz 90, a także 120 dla NS, kładąca obrona przeciwko 2BA(N) nie jest wprawdzie trudna, ale nie można by też jednak nazwać jej banalną.

Minimaks teoretyczny: 2♠(NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 7 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA –7 (NS).