Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ 862 ♥ J982 ♦ QT85 ♣ QT
♠ ♥ T6 ♦ J976432 ♣ 7643		♠ QJ954 ♥ K754 ♦ AK ♣ K5
	♠ AKT73 ♥ AQ3 ♦ ♣ AJ982

¹ także przeciwnicy są po partii, najlepiej rokuje zatem trappingpas

Nawet bez kontry WE na pewno wpadną, raczej nie bez jednej, a jeśli licytacja nie wygaśnie na szczeblu jednego, później może będzie można dużo łatwiej karnie ich skontrować.

albo:

¹ także przeciwnicy są po partii, najlepiej rokuje zatem trappingpas

² otwierający ma wyraźną nadwyżkę, łatwo może zatem sam z siebie zabrać głos po raz drugi

³ wyraźna nadwyżka, co najmniej 17, no może ładne 16 PC

⁴ kontra karna w związku z tym

albo:

¹ dla tych, którym trudno będzie spasować

albo:

¹ dla tych, którym trudno będzie spasować

2 otwierający ma wyraźną nadwyżkę, łatwo może zatem sam z siebie zabrać głos po raz drugi

³ wyraźna nadwyżka, co najmniej 17, no może ładne 16 PC

⁴ kontra karna w związku z tym

Krótko mówiąc, po otwarciu 1♠ gracza E zawodnik S powinien raczej spasować, aby albo na pewno przyjąć zapis na swoją stronę, albo biernie poczekać na dalszy rozwój wypadków. Jeśli 1♠ gracza E obiegnie, to zgodnie z oczekiwaniami e-S-a i naszą analizą sytuacji, rozgrywający polegnie bez kilku. Wprawdzie S będzie raczej musiał podarować mu na pierwszym wiście lewę – nie wyjdzie bowiem na pewno ♥D!?, co ograniczyłoby przeciwnika do trzech wziątek – ale i tak wpadka powinna wynieść bez trzech, czyli przynieść 300 punktów stronie NS. Wyraźnie wiecej niż punktów 110, które gracz S byłby w stanie wywalczyć, gdyby zamiast pasować wszedł 2♣ i kontrakt ten rozgrywał.

Po pasie e-S-a, czy nawet po jego nieco mniej uzasadnionych 2♣ – licytacja wcale jednak nie musi wygasnąć. Przecież otwierający ma 17 PC i oprócz pików kiery, może więc nie wycofać się jeszcze z walki. Gracz S wskaże wówczas rekontrą poważną nadwyżkę honorową (17⁺, możliwe ładne 16 PC), po której jego partner i on sam będą już kontrować wszystko. Najprawdopodobniej skończy się wtedy na 2♦(W) z kontrą – na dziewięciu atutach, ale mimo to co najmniej bez dwóch, za 500, a po pierwszym wiście treflowym nawet bez trzech, za 800. Opisane wyżej rozstrzygnięcia potwierdzają starą prawdę, iż w takiej sytuacji, w jakiej znalazł się w tym rozdaniu zawodnik S, naprawdę warto być cierpliwym i poczekać.

W protokołach rozdania spotkamy więc przede wszystkim zapisy wpadkowe po stronie NS: 300, 500 i 800, a od czasu do czasu także mikre 110 tamże.

Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 7 (S!);

♥ – 10 (S!);

♠ – 10 (NS);

BA – 10 (NS).