Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS	♠ Q94 ♥ 532 ♦ T54 ♣ QJ73
♠ K75 ♥ KQ6 ♦ Q86 ♣ K852		♠ JT2 ♥ AT87 ♦ AKJ93 ♣ 6
	♠ A863 ♥ J94 ♦ 72 ♣ AT94

¹ 5⁺♦, niewykluczona starsza czwórka, forsing do dogranej

² karta dobra do bez atu, niewykluczona starsza czwórka

³ 5⁺♦–4♥

Absolutnie standardowa końcówka bezatutowa, która powinna zostać osiągnięta w zasadzie na każdym stole turnieju. Przeciwko 3BA(W) obrońca S wyjdzie ♣D, albo ♣3, a jego partner zabije pierwszą lewę ♣A i powtórzy treflem (dziesiątką). Rozgrywający zabije ♣K, po czym ściągnie pięć kar, a potem cztery trefle; pika nie zdąży już wyrobić, jako że wtedy przeciwnicy odebraliby jeszcze dwa trefle. Skompletuje zatem dziesięć wziątek i zapisze po swojej stronie protokołu 430. To także powinno być absolutnie standardowym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania.

Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 10 (WE);

♥ – 10 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 10 (WE).