Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ KQ985 ♥ 3 ♦ A875 ♣ T86
♠ A4 ♥ K9652 ♦ JT6 ♣ AQ3		♠ T732 ♥ J84 ♦ K3 ♣ 9752
	♠ J6 ♥ AQT7 ♦ Q942 ♣ KJ4

¹ z naciskiem na 2♠, w tej sekwencji partner nie ma bowiem na pewno singletona w tym kolorze; karta N – z układem 5–4 oraz singlem w kierach – jest natomiast dużo bardziej ukierunkowana ku grze w kolor aniżeli w bez atu

Wbrew oczekiwaniom korzystniejszy dla strony NS będzie jednak pas e-N-a na rebid 1BA partnera. Wynika to jednak z tego, że S ma tylko dwa piki oraz solidne zatrzymania kierowe, z czterokartem w tym kolorze. Przeciwko bezatutowej grze e-S-a W wyjdzie na pewno w blotkę kierową, jego partner wstawi waleta, a rozgrywający zabije damą w ręce. W widne karty optymalne byłoby dostanie się do dziadka ♦A i zagranie stamtąd ♠9 na impas, w zakryte będzie to jednak niemożliwe. W drugiej lewie S wyjdzie z ręki ♠W, którego W zabije asem i – powiedzmy – powtórzy kierem. Rozgrywający weźmie tę lewę ♥10 w ręce, po czym wejdzie na stół ♦A i powtórzy stamtąd karem. Obrońca E z konieczności wskoczy ♦K i wyjdzie w kiera. As kier z ręki i odegranie dwóch kar oraz ♠K D, pozostałe wziątki będą już jednak należały do obrońców. Ostatecznie S skompletuje zatem osiem lew, czyli zrobi nadróbkę. Gdyby po zabiciu ♠W asem W nie powtórzył kierem, tylko wyszedł ♦W (lub pikiem), rozgrywający wyrobiłby sobie ósmą wziątkę w treflach. Kiedy jednak E dostałby się do ręki ♦K i wyszedł ♥8, S musiałby albo zabić w ręce ♥A, albo wstawić stamtąd ♥10. Tak czy owak, przy racjonalnych krokach rozgrywającego osiem wziątek byłoby gwarantowane.

Jeśli natomiast chodzi o pikową grę e-N-a, rozgrywający musiałby oddać dwie lewy atutowe, karo oraz dwa trefle.

W związku z tym w protokołach tego rozdania pojawią się przede wszystkim wpisy w wysokości 110 i 120 dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 3BA(S!), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (S!);

♦ – 9 (S!);

♥ – 7 (WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 9 (S!).