Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ 965 ♥ 8 ♦ QJT982 ♣ AJ3
♠ 87 ♥ AQ92 ♦ 76543 ♣ 54		♠ Q2 ♥ K654 ♦ AK ♣ KT762
	♠ AKJT43 ♥ JT73 ♦ ♣ Q98

¹ ewentualne otwarcie 3♦ odradzam ze względu na spore wartości w treflach i trzykartowy fit pikowy przy singlu w kierach, ręka N będzie więc bardzo dobrym dziadkiem przy hipotetycznej grze partnera w piki

² najlepszy opis ręki E

³ kolory starsze; wprawdzie należy unikać takiej zapowiedzi z układem 6–4 (może to bowiem doprowadzić do gry na siedmiu zamiast na ośmiu czy nawet dziewięciu atutach), tu jednak S ma na tyle silną kartę, że pragnie zabrać z nią głos raz jeszcze (np. po 2♥ partnera – powie 2♠, wskaże w ten sposób przewagę pików nad kierami i nadwyżkę)

⁴ zgodne z pierwotnym planem – inwit (sytuacja wygląda zresztą dużo lepiej, niż S się spodziewał – partner sam wybrał bowiem do gry piki)

⁵ singiel kier, ♣A, także sekwensowi kara mogą się przydać, przyjęcie parterowego zaproszenia jest zatem oczywiste

Końcówka nieco podlimitowa, przynajmniej jeśli chodzi o bilans honorowy, poza tym wielu graczy E otworzy silnym 1BA, na pewno zatem nie każdy duet NS, biorący udział w majowym turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2013, osiągnie w tym rozdaniu dograną. Polecana wyżej sekwencja jest jednak w pełni przekonująca, ponadto pozwoli ona na osiągnięcie kontraktu 4♠ z dużo lepszej ręki N. Przeciwko tej grze E może bowiem łatwo zaatakować ♦K (nie ♦A, aby wskazać w karach dubletona), po którym to początku rozgrywający będzie już miał szansę wzięcia dwunastu lew. Przebije bowiem pierwszą lewę na stole i zagra w kiera. Lewę tę weźmie obrońca W i wyjdzie w trefla.N zabije w ręce ♣A, zaekspasuje też ♦A, ściągnie ♠A K… Oczywiście będzie to gra niezbyt bezpieczna, E może przecież mieć ♠D x x. Po przebiciu drugiego kara – ♠10 ! – rozgrywający najprawdopodobniej nie będzie więc ani razu atutował, tylko przebije w ręce kiera i zagra stamtąd dobrego ♦W. Gdy E przebije (♠2), N nadbije na stole ♠W; ściągnie ♠A (od E spadnie ♠D), wejdzie na stół ♠9, na trzy dobre kara wyrzuci z ręki dwa kiery i trefla, odda więc jeszcze tylko jedną wziątkę treflową. Sam skompletuje zatem lew jedenaście. Są też inne, podobne jednak do opisanego wyżej, warianty gry. W każdym razie gracz N weźmie na pewno jedenaście, a może nawet (rzadko raczej) dwanaście lew.

Proszę jednak zauważyć, że po – po licytacji, jaka będzie miała miejsce, wcale nieabstrakcyjnym – wiście ♠2 (!) gracz N, aby zrobić swoje (!), musiałby przepuścić pika do dziewiątki w ręce! Zabicie jej ♠A na stole byłoby bowiem równoznaczne z przegraniem gry, oczywiście także po dalszej starannej grze obrońców. Przeanalizujmy to na przykładzie kontraktu 3♠ z naturalnej rękiS, kiedy to wówczas zupełnie przecież normalny pierwszy wist pikowy grę kładzie (!). Obrońca E nie może tylko jeszcze położyć na trzeciej ręce damy. Rozgrywający weźmie wówczas pierwszą lewę ♠W w ręce i wyjdzie w kiera. W musi wówczas wskoczyć ♥9! (a ♥W/10 zabić ♥D/A) i powtórzyć pikiem. S zabije go asem w ręce i wyjdzie stamtąd ♣D – na impas.E jednak ♣D przepuści (!), aby nie dać przeciwnikowi dwóch treflowych dojść do stołu (co umożliwiłoby mu wyrobienie i wykorzystanie kar). I już trzeba będzie na 4♠ leżeć – rozgrywający przebije bowiem w dziadku tylko jednego kiera i będzie jeszcze musiał oddać ♣K oraz dwie wziątki kierowe.

Ta trudna obrona – oraz pierwszy wist blotka atu z ręki E – będą jednak znajdowane sporadycznie (bądź rzadko), w protokole rozdania znajdą się więc przede wszystkim wpisy w wysokości 650, 680, 620, 200, 230 oraz 170 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5♠(N!), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS,WE!);

♦ – 7(NS);

♥ – 9 (E!);

♠ – 11 (N!);

BA – 7 (NS).