Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 33 Rozd. N, po partii: -	♠ K864 ♥ 543 ♦ J95 ♣ JT8
♠ A95 ♥ KJ97 ♦ AK2 ♣ 972		♠ QT2 ♥ A8 ♦ Q84 ♣ AQ653
	♠ J73 ♥ QT62 ♦ T763 ♣ K4

Na zakończenie gier korespondencyjnych gier gier standardowy kontrakt firmowy. Przeciwko 3BA(E) obrońca S wyjdzie na pewno blotką karo. Chyba że W ukryje swoje kiery…

… i od razu strzeli 3BA. Wówczas jednak na wiście znajdzie się gracz N i najprawdopodobniej wyjdzie w blotkę pikową. W tym ostatnim wypadku rozgrywający mógłby już nawet wziąć 12 lew, musiałby jednak w pierwszej lewie zadysponować ze stołu ♠D, a potem trafić jeszcze drugiego ♣K za asem. Nierealne! Prawie na pewno W położy ze stołu blotkę pikową, a potem zaimpasuje trefle damą. S zabije więc tę lewę ♣K i powtórzy pikiem, a jego partner weźmie ♠K i zagra w piki po raz trzeci. Teraz – gdy rozgrywający zagra ♣A i treflem, N odbierze ponadto fortę pikową, kontrakt zostanie więc zrealizowany bez ani jednej nadróbki. Nawet gdyby zamiast zagrać drugi/trzeci raz w trefle, W zrobił impas ♥W, to i tak mialby tylko dziewięć lew: dwie pikowe, trzy kierowe, trzy karowe i jedną treflową, S nie ma bowiem ♥D 10 x. Nie mówiąc już o tym, że taka gra zagrażałaby wpadką bez jednej na 29-miltonowe 3BA.

Najczęściej jednak kontrakt ten będzie rozgrywał E. Zabije on pierwszą lewę ♦A i także zrobi impas ♣D. S pobije ją ♣K i powtórzy karem. Jeśli następnie rozgrywający zagra ♣A i treflem, N wyjdzie po raz trzeci w kara.E będzie dysponował dziewięcioma wziątkami: pikową, dwoma kierowymi, trzema karowymi i trzema treflowymi, a gdy ponadto zaimpasuje ♥D (zupełnie bezpiecznie, zorientuje się bowiem, iż N miał tylko trzy kara), wygra swój kontrakt z nadróbką. W widne kary mógłby wziąć nawet jedenaście lew, nie wolno by mu tylko było zagrać trzeci raz w trefle. W zamian musiałby (najlepiej jeszcze przed zgraniem ♣A) ściągnąć ♥A, zrobić w ręce W udany impas ♥W, zgrać też ♥K (z ręki – pik) oraz ♦D i – najpóźniej teraz – ♣A, a następnie – w końcówce pięciokartowej – wpuścić e-N-a trzecią rundą trefli, na waleta. Sytuacja wyglądałaby wówczas następująco:

Rozdanie 33 Rozd. N, po partii: -	♠ K864 ♥ – ♦ – ♣ –
♠ A95 ♥ 9 ♦ – ♣ –		♠ QT ♥ – ♦ – ♣ 65
	♠ J73 ♥ Q ♦ – ♣ –

Po wyjściu przez prawego obrońcę w blotkę pikową wystarczyłoby wstawić z ręki ♠D, a już wszystkie cztery wziątki należałyby do rozgrywającego. W sumie skompletowałby on więc minimaksowe jedenaście lew.

Tak, jak napisałem to ostatnio, rozgrywka tak jednak toczyć się raczej nie będzie. Przy 3BA(E) skończy się zatem na dziesięciu lewach, a w przypadku 3BA(W) – często tylko dziewięciu. W protokołach tego rozdania pojawią się zatem przede wszystkim wpisy w wysokości 430 dla WE oraz – w wyraźnie mniejszej ilości – 400 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 5BA(WE), 11 lew; 460dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (WE);

♦ – 10 (WE);

♥ – 10 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 11 (WE).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec