Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ K3 ♥ J54 ♦ 9872 ♣ AKQT
♠ A984 ♥ A97 ♦ 654 ♣ 653		♠ QJT52 ♥ KT2 ♦ Q3 ♣ 874
	♠ 76 ♥ Q863 ♦ AKJT ♣ J92

¹ kontra sputnik, wskazuje kiery, we Wspólnym Języku może ona być również przygotowywaniem forsingu na własnym kolorze

² załóżmy, że jest to pełnowartościowe (bilansowe) podniesienie do szczebla dwóch z fitem pikowym (zapowiedź 2♥ wskazałaby zaś fit pikowy oraz kartę bądź to bardzo słabą, bądź to pozwalającą na przesądzenie dogranej; to oczywiście tylko jedno z możliwych w tej sekwencji do zastosowania rozwiązań konwencyjnych, dosyć jednak ostatnio popularne)

³ kontra nadwyżkowa [ostatnio coraz częściej nazywana kontrą bilansową (choć – ściśle mówiąc – przede wszystkim wówczas, gdy pada na szczeblu trzech!, także na poziomie dwoch – czy nawet jednego (rzadko) – jej sens jest jednak taki sam lub bardzo podobny], termin ten szeroko stosuje też Władysław Izdebski w swojej ostatnio wydanej znakomitej książce Nowe ścieżki licytacji; jej współautorami są Dariusz Kardas i Włodzimierz Krzysztofczyk. Polecam zdecydowanie!)

⁴ mimo posiadania czterech pików W nie przepycha się na 3♠, ma bowiem układ 4333, założenia są równe, a z licytacji przeciwników wynika, że dysponują oni nie tyle nawet przewagą siły, co wyraźną przewagą siły

⁵ zatrzymanie pikowe, prawie na pewno N ma kartę w sile 12–14 PC w składzie zrównoważonym

⁶ patrz niżej

Otwierający prawie na pewno ma 12–14 PC w składzie zrównoważonym, odpowiadający nie ma już jednak jak końcówki zainwitować, musi więc w tym momencie podjąć ostateczną decyzję. Sam ma nie najgorsze 11 miltonów, a ponadto dwie wysokie blotki oraz obiecujący sekwens w karach. To przemawia za dołożeniem dogranej. Z drugiej strony wiadomo, że partner ma raczej tylko jedno zatrzymanie pikowe, a to może nie wystarczyć do zrealizowania 3BA. W takich okolicznościach wyjdą one bowiem jedynie wówczas, gdy NS dysponują szybkimi dziewięcioma wziątkami. Ponadto, grając w turnieju na maksy, nie ma w zasadzie potrzeby dociskania podlimitowych końcówek. Mimo to sądzę, że wielu zawodników S 3BA zapowie, wierząc w siłę obecnego w ich rękach sekwensu karowego. Idealnie byłoby, gdyby partner nie posiadał ♦D (miałby wtedy te dwa punkty gdzie indziej), ta jednak znajdowała się w ręce obrońcy E, czyli pod impasem…

I tak właśnie wygląda to rozdanie w rzeczywistości. Przeciwko 2/3BA(N) obrońca E zaatakuje ♠D. W drugiej lewie rozgrywający utrzyma się więc ♠K w ręce, następnie ściągnie ♦A, wróci do ręki figurą treflową i zaimpasuje ♦D. Wkrótce pokaże dziewięć lew. W protokołach tego rozdania będą zatem przede wszystkim obecne zapisy w wysokości 150 i 400 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 9 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 9 (NS).