Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 24 Rozd. W, po partii: -	♠ QT3 ♥ KJT98 ♦ 86 ♣ QJ5
♠ A865 ♥ Q7 ♦ AT4 ♣ T962		♠ K92 ♥ A542 ♦ Q5 ♣ A873
	♠ J74 ♥ 63 ♦ KJ9732 ♣ K4

¹ wejście to ani trochę nie blokuje, kolor jest jednak niezłej jakości i zawiera sześć kart; lepszy na pewno byłby blokujący skok na 2♦, zapowiedź ta u prawie wszystkich polskich par ma jednak znaczenie konwencyjne

² tak dobry kolor zawsze można pokazać

³ kontra bilansowa, nadwyżkowa

⁴ trzy karty w pikach, a partner może mieć w tym kolorze nawet pięć kart

Na większości stołów turnieju w rozdaniu tym licytacja wygaśnie właśnie w 2♠(W) – kontrakcie na siedmiu atutach. Przeciwko tej grze N zaatakuje w partnerowe kara. Rozgrywający zadysponuje ze stołu blotkę, a wstawionego przezS waleta zabije w ręce asem. A następnie będzie się musiał od razu wziąć za atuty, jeżeliby bowiem w zamian zaczął wyrabiać trefle, S otworzyłby kiery, a potem jego partner skróciłby rękę W tym kolorem. I wskutek tego powstałyby niemożliwe do przezwyciężenia przez rozgrywającego problemy z pełnym wyatutowaniem (by oddać tylko karo, dwa trefle, kiera i pika). Powiedzmy więc, ze w drugiej lewie rozgrywający puści blotkę atu wkoło (zagranie dużo mniej brytalne niż również zwycięskie ♠A, ♠K i pik). S weźmie tę lewę ♠W i odwróci w kiera. W musi przepuścić pierwszą rundę tego koloru, drugą zabije zaś ♥A na stole, po czym wyjdzie stamtąd blotką treflową (nie zgrywając uprzednio asa!). Najprawdopodobniej S wskoczy wówczas ♣K i wyjdzie w atu. W utrzyma się ♠K na stole, ściągnie ♣A i wyjdzie – koniecznie! – pikiem do asa w ręce. Następnie zaś zagra – w dalszej kolejności – w trefle i w kara, aby w każdym z tych kolorów wyrobić sobie fortę. Są też rzecz jasna inne warianty skutecznej rozgrywki, jak jednak widać, koniecznym warunkiem jej powodzenia jest podział atutów 3–3. Patrząc na problem z tego punktu widzenia, teoretycznie lepszym i bezpieczniejszym kontraktem strony WE są 3♣ – na ośmiu atutach. W polskich systemach, gdzie otwarcie 1♣ nie jest naturalne, ich osiągnięcie nie będzie jednak łatwe. Po bilansowej kontrze W jego partner musiałaby bowiem – zamiast 2♠ – powiedzieć 3♣, także warte 110 punktów. Ale tego na pewno nie zrobi, choćby z tego powodu, iż W może mieć na przyklad pięć pików, a tylko trzy trefle…

Podstawowym wpisem w protokołach tego rozdania winno być 110 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8 (W!);

BA – 7 (W!).