Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ 82 ♥ AJ65 ♦ AT83 ♣ 652
♠ KQ9754 ♥ Q8 ♦ J964 ♣ J		♠ AJT63 ♥ 3 ♦ Q7 ♣ AKT73
	♠ ♥ KT9742 ♦ K52 ♣ Q984

¹ także po to, aby ostrzec partnera przed zgłoszeniem 5♠

Gracz E dobrze bowiem widzi swoje trzy przegrywające w kolorach młodszych, wie zatem, że 5♠ to już raczej przegrałby. Istotnie, oddałby wówczas właśnie kiera oraz dwa kara i poległby bez jednej. Oczywiście pod warunkiem, że S nie wyszedłby przeciwko tej grze w trefla, po takim wstępie zostałaby ona bowiem już łatwo zrealizowana.

Tymczasem aby położyć obronne (opłacalnie!) 5♥(S) maksymalnie, tj. bez dwóch, za 500, W musiałby zaatakować w singlowego ♣W. Broniący wzięliby wówczas ♣A K, i treflową przebitkę, a potem musieliby też dostać zawsze im należną wziątkę karową. Po takiej obronie gracz S wpadłby bez dwóch, za 500 właśnie. Po kontrze partnera na tę grę, sugerującej, że wpadkę ma on w ręce, będzie to zresztą wist jak najbardziej uzasadniony, można nawet powiedzieć, iż oczywisty . Po ataku w uzgodnione piki wpadka wyniosłaby bowiem tylko bez jednej, za 200 punktów. No, ale jeszcze gorzej byłoby po karowym –S zadysponowałby wtedy ze stołu ♦8 i już miałby swoje – ♦W zostałby bowiem wyimpasowany i do oddania pozostałyby tylko dwa trefle.

Nie każda para NS uda się jednak w obronne 5♥, przeto w protokołach rozdania pojawią się przede wszystkim zapisy 620, a dopiero w drugiej kolejności 500 dla WE. Od czasu do czasu jakaś para tej linii powie jednak również – po 5♥ przeciwników – 5♠ i zazna goryczy porażki bez jednej, za 100 punktów.

Minimaks teoretyczny: 5♥(NS) z kontrą, 9 lew; 500dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 9 (NS);

♠ – 10 (WE);

BA – 5 (NS, WE!).