Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ A532 ♥ QJT6 ♦ A94 ♣ 52
♠ KJ8 ♥ K932 ♦ QT6 ♣ 984		♠ Q96 ♥ 4 ♦ K853 ♣ KJ763
	♠ T74 ♥ A875 ♦ J72 ♣ AQT

¹ z tą ręką polecałbym raczej pierwszoręcznego pasa

² aby partner się nie rozszalał…

³ lepiej, aby wyboru koloru do gry dokonał partner

albo:

¹ wątpliwy, ale nie zbrodnia!

Kontraktu 2♣ nie udało się stronie NS skontrować – skończyło się zatem na optymalnej grze własnej – 2♥, na dwóch czwórkach. Także tam, gdzie S zaczął od 1♣, jego parze powinno się udać wyhamować w strefie bezpieczeństwa, tj. na szczeblu 3♥. Przeciwko tej grze W wyjdzie w trefle – odmiennie ♣9. Rozgrywający zabije ♣K asem, po czym – na przykład – wejdzie do dziadka ♠A i zagra stamtąd ♥D na impas. I – jeśli W nie zabije tej lewy ♥K, w następnej impas w kolorze atutowym powtórzy. Generalnie będzie chodziło jeszcze tylko o to, aby zrobić też drugi impas w treflach – dziesiątką w ręce S; pozwoli to na wyrzucenie ze stołu kara. Rozgrywający odda wówczas tylko kiera, dwa piki i jedno karo, a sam skompletuje dziewięć wziątek.

Najpopularniejszym wpisem w protokole tego rozdania będzie zatem minimaksowe 140 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 9 (NS);

♠ – 8 (S!);

BA – 8 (NS).