Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS	♠ 9742 ♥ 82 ♦ Q732 ♣ K82
♠ AKQT83 ♥ QJT75 ♦ 98 ♣		♠ J6 ♥ A93 ♦ KT4 ♣ A9653
	♠ 5 ♥ K64 ♦ AJ65 ♣ QJT74

¹ także w Naszym Systemie polecam z tą ręką otwarcie 1♦

² duża dwukolorówka na starszych (ewentualnie: z przewagą pików, jeżeli tak ustalono)

albo (spokojniej):

¹ także w Naszym Systemie polecam z tą ręką otwarcie 1♦

² dwukolorówka na starszych

³ co najmniej jeden dobry fit, inwit

⁴ piki dłuższe od kierów

albo:

¹ także w Naszym Systemie polecam z tą ręką otwarcie 1♦

² dwukolorówka z pikami (jest i taka konwencja)

³ piki i kiery, nadwyżka

Te kilka pokazanych wyżej sekwencji to raczej zabawy z przeciwnikami, aby być może namówić ich na kontrę, bowiem karta w układzie 6–5 na starszych, z tylko czterema przegrywającymi i bocznym renonsem – to w zasadzie końcówka w ręce. Ale trochę „poinwitować” nie zaszkodzi, jeśli tylko rzecz jasna W jest pewien, iż taki „inwit” nie zakończy licytacji, końcówkę zagra przecież w tym rozdaniu w zasadzie każda para WE, z kontrą natomiast – jedynie niektóre z niektórych. I to wyłącznie te w taki czy inne sposób „załapane”.

Licytacja konwencyjna, tj. pokazywanie kolorów starszych odzywkami karowymi czy może nawet treflowymi, przyniesie w rozdaniu tym jeszcze jeden wielce korzystny dla strony WE skutek. Otóż tak 4♠, jak i 4♥ z naturalnej ręki W zostałyby zagrożone wskazanym przez otwierającego wistem karowym. Wprawdzie zagrożenie to nie sięgnęłoby samego kontraktu, tylko lewy nadróbkowej, ale i to wystarczyłoby już, aby znacznie zróżnicować stosowne noty. Obrońca N zawistuje bowiem w kolor partnera – blotką karo, S odbiorze zatem dwie wziątki karowe. A potem weźmie jeszcze zaimpasowego ♥K, tak 4♠(W), jak i 4♥(W) zostaną więc wygrane bez nadróbki, za gołe 420 punktów dla strony WE.

Natomiast grane z lepszej ręki E (lepszej obiektywnie, a nie incydentalnie, zawsze bowiem wskazane jest, aby ustawić na pierwszym wiście silniejszego z obrońców, tu: otwierającego) oba kontrakty w kolory starsze gwarantują wzięcie przez rozgrywających jedenastu lew. S nie jest bowiem w stanie samemu sobie podegrać kar. Jedna karta tego koloru ze stołu zostanie zatem zrzucona na ♣A i gracz E odda tylko dwie lewy: na ♥K oraz karową. A to będzie już warte 450 punktów dla jego strony.

Protokół rozdania wypełnią przede wszystkim wzmiankowane wyżej dwa wpisy: 450 i 420 dla WE, z przewagą – jestem pewien – pierwszego z nich.

Minimaks teoretyczny: 5♥(E!), 11 lew albo 5♠(E!), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 11 (E!);

♠ – 11 (E!);

BA – 9 (WE).