Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

	♠ Q8 ♥ AJ8 ♦ Q632 ♣ QJ85
♠ K92 ♥ 96543 ♦ 105 ♣ 1072		♠ J743 ♥ Q107 ♦ AK84 ♣ A4
	♠ A1065 ♥ K2 ♦ J97 ♣ K963

¹ 11⁺ PC w składzie zrównoważonym albo zbliżonym do zrównoważonego

² S nie ma pełnego pokrycia bilansowego na kontrakt firmowy, ale może go wrzucić, gdyż wie, że w zasadzie wszystkie brakujące jego stronie miltony muszą się znajdować w ręce przeciwnika E, a to zazwyczaj bardzo ułatwia rozgrywkę

Rzeczywiście, taka sytuacja warta jest zazwyczaj co najmniej jedną wziątkę dla strony rozgrywającej, przeto wrzucenie w tym rozdaniu przez zawodnika S 3BA należy ocenić jako posunięcie jak najbardziej uzasadnione. Popatrzmy bowiem na sytuację gracza E: po pierwsze – w co ma on zawistować? Blotka pikowa rozwiąże przeciwnikowi ten kolor, także pierwsze wyjście figurą karową będzie dla e-N-a wysoce pomocne. I rozgrywający w nietrudny sposób zdobędzie wtedy trzy trefle, dwa kara, dwa piki (jednej figury – króla w tym kolorze – będzie bowiem musiał poszukać u W) oraz dwa kiery. Wbrew być może pierwszemu wrażeniu w najtrudniejszej sytuacji postawi rozgrywającego pierwszy wist w blotkę karową, kiedy to – aby zrobić dziewięć wziątek – będzie on musiał w pierwszej lewie zadysponować ze stołu waleta (!). A po utrzymaniu się nim zagrać w trefle. Inaczej broniący W postawiłby na trzeciej ręce swoją ♦10, co spowodowałoby, iż jego partnerowi wyrobiłaby się kluczowa, kładąca kontrakt wziątka na ♦8 (poza tym WE wzięliby ♦A K, ♠K oraz ♣A). A tak – kiedy dziadkowy ♦W zdobędzie pierwszą wziątkę, potem zaś gracz E pobije pierwszą lewę treflową asem i bezpiecznie odejdzie treflem, rozgrywający ściągnie jeszcze dwa trefle i lewy obrońca znajdzie się pod ogromną presją wyrzutkową. Jeżeli na przykład pozbędzie się do trefli dwóch pików,N wyjdzie ze stołu tym ostatnim kolorem. I teraz – gdy W wskoczy ♠K (choć nie będzie musiał tego robić) i wyjdzie w kiera, rozgrywający będzie już nawet w stanie zrobić nadróbkę. Weźmie bowiem tę lewę ♥K w dziadku i ściągnie dobre ♠A 10 6. W trzykartowej końcówce broniący E znajdzie się w karowo-kierowym przymusie wpustowym, tj., aby chronić ♥D, będzie musiał rozstać się z jedną ze swoich figur karowych. Nic mu to jednak nie pomoże, zostanie bowiem wpuszczony na pozostały mu honor karowy i zmuszony – w dwukartowej końcówce – do wyjścia spod ♥D.

Oczywiście przed ewentualną nadróbką (dziesiątą wziątką rozgrywającego) strona WE będzie mogła dosyć łatwo się obronić, przeto najpopularniejszymi zapisami w tym rozdaniu być powinny 150 i 400 dla NS, ale też rzecz jasna 120 dla tej strony oraz – od czasu do czasu – 50 dla WE (niektóre kontrakty firmowe zostaną bowiem mimo wszystko przegrane).

Gwoli ścisłości – 3BA(W) położyłby pierwszy wist kierowy (oraz wyjście ♠2).

Minimaks teoretyczny: 3BA(N!), 9 lew; 490dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 6 (NS,WE!);

BA – 9 (N!).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec