Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

	♠ 102  ♥ 84  ♦ QJ762  ♣ KQJ7
♠ K97 ♥ J53 ♦ 1098 ♣ 8643		♠ 864 ♥ Q976 ♦ K54 ♣ A102
	♠ AQJ53 ♥ AK102 ♦ A3 ♣ 95

Nasz System:

¹ póforsujące

² 5⁺♠–4⁺♥, forsing do dogranej, tak to przynajmniej wygląda w klasycznej wersji systemu

albo:

¹ póforsujące

² 5⁺♠–4⁺♥, w zasadzie do 18 PC, w tym wypadku jednak na pewno niedolicytowanie tej urodziwej karty

³ 9⁺–11 PC, alternatywą jest negatywny wybór koloru 2♠ – z dubletonem, ale tu N ma zarówno górę odpowiedzi, jak i porządne zatrzymania w obu kolorach młodszych

albo:

¹ póforsujące

² w ramach konwencji gazzilli wraz z transferowymi rebidami otwierającego (w wersji opisanej na łamach Świata Brydża przez Łukasza Gębalskiego), tu: transfer na kiery, czyli 5⁺♠–4⁺♥, słaby (11–14 PC) albo silny (17–20 PC)

³ brak choćby trójkartowego fitu kierowego, dubel (co najmniej) w pikach

⁴ 19–20 PC w układzie 5–4–2–2 (ewentualnie można tu zalicytować 2BA: 17–18 PC w składzie 5–4–2–2, silny inwit, ale W ma przecież śliczne 18 PC; 2BA zostałoby podniesione do 3BA przez e-N-a)

Wspólny Język:

¹ silny trefl na pikach

albo nawet:

¹ jeśli N nie chce zajmować bez atu z dwoma pustymi dublami w kolorach starszych

² naturalne

³ silny trefl na 5⁺♠–4⁺♥

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, choć jedna może w sposób bardziej przekonujący niż inne. W każdym razie była tu okazja, aby zaprezentować coraz ostatnio bardziej popularną konwencję gazilli, która w dużym stopniu ułatwia i uprecyzowuje licytację po otwarciach 1♥ i 1♠ i odpowiedzi 1BA (można jej także użyć w sekwencji 1♥ – 1♠) w systemach o pełnej strefie otwarć. Istnieje co najmniej kilkanaście wersji tej konwencji, z których najsłynniejsza, acz nie do końca ujawniona, jest ta, którą stosuje od wielu lat para włoskich gladiatorów Lorenzo Lauria – Alfredo Versace. Ja przedstawiłem wyżej wersję, którą starannie opracował, wraz z rozwinięciami, i dokładnie opisał na łamach Świata Brydża Łukasz Gębalski.

W tym wypadku kontrakt 3BA(N) bądź – rzadziej – 3BA(S) powinien zostać wylicytowany na prawie każdym stole lutowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012. Znów obrońca E (czy W) nie będzie dysponował komfortowym pierwszym wistem, po każdej racjonalnej obronie – i starannej rozgrywce! – powinno się jednak zakończyć na zdobyciu przez rozgrywającego dziesięciu wziątek. Na ogół będą to cztery piki, dwa trefle, dwa kiery oraz dwa kara. Najpopularniejszym zapisem w protokole tego rozdania będzie więc 430 dla NS, trafią się tam też jednak tylko czterechsetki dla tej strony – jako efekt nazbyt zażartej pogoni niektórych rozgrywających za ewentualnymi jedenastoma wziątkami.

Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 10 (NS);

♥ – 9 (NS);

♠ – 10(NS);

BA – 10 (NS).