Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

	♠ 873  ♥ 87  ♦ J106  ♣ AJ752
♠ AQJ542 ♥ 106 ♦ K4 ♣ 1098		♠ K1096 ♥ 52 ♦ AQ9753 ♣ K
	♠ == ♥ AKQJ943 ♦ 82 ♣ Q643

¹ po otwarciu licytacji przez E szansa na szlemika (na NS) jest nieduża, zatem dobrze jest od razu chwycić byka za rogi

² teoretycznie rzecz biorąc, S ma tylko dwie przegrywające (z plusem), więc może sobie pozwolić na zgłoszenie 5♥ – by, jak sądzi, opłacalnie je przegrać (tj. bez dwóch, z kontrą za 300)

³ W raczej tych 5♥ nie skontruje, przeto E będzie musiał powiedzieć 5♠…

⁴ … a N albo je skontruje, albo nie

I tak 4♠(WE) zostałyby łatwo zrealizowane, rozgrywający oddałby bowiem jedynie dwa kiery oraz ♣A, i obawiam się, iż na wielu stołach tak właśnie się stanie. Tam jednak, gdzie gracz S podejmie jak najbardziej racjonalne ryzyko, że w najgorszym wypadku jego 5♥ stanie się opłacalną obroną końcówki przeciwników – i zgłosi taką właśnie zapowiedź, przechyli szalę rozdania na korzyść swojej strony. Albo bowiem zostanie skontrowany i na grę tę wpadnie bez jednej (jeśli zaimpasuje ♣K), albo nawet – po ujawnieniu przez zawodnika W posiadania ♠A oraz ♦K – wyliczy, że ♣K w zasadzie musi znajdować się w ręce otwierającego, pociągnie zatem ♣A z góry i zrobi swoje. Może nawet z nadróbka – gdy W zaatakuje ♦K, a w drugiej lewie spróbuje ściągnąć ♠A. Kolejna ewentualność to zalicytowanie przez gracza E 5♠, które nietrudno będzie położyć, nawet bez kontry (e-N-a), NS wezmą wówczas zapis na swoją stronę. A to już w takim rozdaniu powinno im zapewnić całkiem niezłą notę turniejową.

W protokołach tego rozdania możemy się bowiem spodziewać zarówno zapisów 420 oraz 100 dla WE, jak i 650, 50 oraz 100 dla NS – raczej z wyraźną przewagą pierwszego z nich; na ogół licytacja będzie bowiem wygasać w 4♠(WE) – i kontrakt ten będzie łatwo realizowany.

Minimaks teoretyczny: 5♠(WE) z kontrą, 10 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ –  9 (E!);

♥ – 11 (NS);

♠ – 10 (WE);

BA –  1 (NS,WE!).