Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

	♠ A  ♥ 83  ♦ AQ10987  ♣ KJ83
♠ 7643 ♥ J7 ♦ K32 ♣ 10964		♠ J82 ♥ AQ9542 ♦ 6 ♣ A72
	♠ KQ1095 ♥ K106 ♦ J54 ♣ Q5

¹ naturalne, nieforsujące

albo:

¹ naturalne, nieforsujące

² fit w kolorze partner musi zostać pokazany!

albo:

¹ karta jest silna, graniczna, wielu jej posiadaczy może się więc nie zadowolić odpowiedzią 2♦; zgłoszą oni zatem 3♦ – jako silny inwit czy nawet forsing (możliwe są tu bowiem rozmaite rozwiązania systemowe)

Od karowych częściówek po końcówki w ten kolor oraz bezatutowe – taki będzie rozrzut kontraktów w tym rozdaniu. Najlepiej wyjdą grający w kara na szczeblu pięciu, nie będzie bowiem specjalnych problemów z wzięciem w ten kolor lew jedenastu. Wystarczy, że rozgrywający – po utrzymaniu się na stole ♥K – wyimpasuje króla atu, ograniczy wówczas swoje w tym rozdaniu przegrywające do dwóch asów – kierowego oraz treflowego. Co więcej, broniący E będzie musiał uważać, aby któryś z tych asów się nie przeziębił.

Przeciwko kontraktowi 3BA(S) obrońca W wyjdzie natomiast ♥W, czyli w kolor, którym jego partner otworzył licytację. Oczywiście E dołoży w tej lewie blotkę, a rozgrywający?                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      

Otóż jeśli ten ostatni weźmie pierwszą lewę ♥W w ręce, to już definitywnie będzie musiał leżeć, weźmie bowiem tylko kiera, sześć kar (po udanym impasie króla w tym kolorze) oraz ♠A.

Zatem rozgrywający ♥W przepuści, a obrońca W kierem powtórzy. Jeżeli teraz jego partner także nie pobije tej lewy asem, W będzie musiał wziąć ją ♥K w ręce i… leżeć jak długi. Kiedy jednak prawy obrońca ulegnie przedświadczeniu, że przecież i tak ma pewne dojście do ręki ♣A, i zabije drugą lewę ♥A, to gra zostanie już wypuszczona, S zabije bowiem trzecią rundę kierów ♥K w ręce, a ze stołu pozbędzie się singlowego ♠A. Następnie zaś ściągnie ♠K D i wyjdzie z ręki ♦W – na impas. Kier, dwa piki i sześć kar – to w sumie wymagane do zrealizowania kontraktu firmowego dziewięć wziątek. Nie o (pewne boczne) dojście do ręki E tu bowiem chodzi, lecz o komunikację pomiędzy rękami NS! A jednym ze sposobów na przezwyciężenie kłopotów z tym związanych okaże się odblokowanie pików. I jestem pewien, że niejeden obrońca E wpadnie tu w opisaną wyżej pułapkę.

Najpopularniejszymi wpisami w protokoły tego rozdania będą zatem 150 i 400 dla NS, ale też 50 dla WE. Na marginesie, teoretycznym minimaksem jest tu nietrudna do zrealizowania końcówka w piki, warta 420 punktów dla NS – na sześciu atutach (!), w kolorze tym spada bowiem od E pierwotnie trzeci walet. Nie sądzę jednak, aby choć jeden duet NS dotarł w tym rozdaniu do takiej gry w sposób racjonalny, w pełni wyrozumowany.

Minimaks teoretyczny: 4♠(NS), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9(NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 8 (NS).