Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

	♠ KQJ96  ♥ 109753  ♦ ==  ♣ KJ8
♠ 104 ♥ AJ ♦ KQ1075 ♣ AQ2		♠ A753 ♥ 84 ♦ AJ96 ♣ 543
	♠ 82 ♥ KQ62 ♦ 832 ♣ 10976

¹ jak najbardziej poprawny opis tej ręki

² wskazanie kolorów starszych

³ „coś” w karcie

⁴ naturalne, raczej sześcio- aniżeli pięciokart

⁵ wywiad bezatutowy

albo:

¹ kolory starsze, układ 5⁺–5⁺

² można też zapowiedzią 2♠ wskazać co najmniej inwit z fitem karowym (oraz wartość pikową przy braku wartości kierowej)

³ wartości treflowe

⁴ zatrzymanie pikowe, brak kierowego

⁵ kiery trzymane!

Na linii WE znajduje się 25 PC oraz pełny superlonger roboczy w karach, nie powinna więc mieć ona żadnych problemów z zapowiedzeniem swojej optymalnej gry – kontraktu firmowego. Być może potrzebna będzie drobna pomoc konwencyjna, szczególnie po otwarciu W 1♦, tę sprawę pozostawiam jednak otwartą, jako że wiele zależy tu od konkretnych ustaleń poczynionych w parze. A możliwych jest ich bez liku, wiele dobrych, a nawet bardzo dobrych, trudno zatem byłoby zdecydowanie polecić któreś z nich, tym bardziej że mogłoby to też zostać zrozumiane jako zdyskredytowanie innych, alternatywnych rozwiązań.

Przeciwko 3BA(W) – mimo uzgodnienia przez partnera kierów – obrońca N wyjdzie jednak bez wątpienia ♠K – ma bowiem w tym kolorze wyśmienity sekwens. Rozgrywający ma dziewięć lew z góry i tyle najprawdopodobniej weźmie, choć zapewne będzie próbował zdobyć na końcowej wpustce nadróbkę. Powiedzmy zatem, że piki dwa razy przepuści, w trzeciej lewie zaś obrońca N zmieni atak na kierowy. Rozgrywający pobije wówczas ♥D zawodnika S asem w ręce i ściągnie sześć wziątek karowych. Nic mu to jednak nie pomoże – w końcówce N na pewno bowiem zachowa odejście kierowe – a właściwie dojście tym kolorem do ręki partnera – i z wpustki wyjdą nici. Podobnie stanie się, kiedy gracz W zabije asem pierwszą lewę pikową, aby zachować w ręce kartę odejściową w tym kolorze. Po przyzwoitej, ale zupełnie elementarnej obronie rozgrywający zostanie ograniczony do zawsze mu należnych dziewięciu wziątek i zapisu 400 dla WE.

Opłacalna byłaby natomiast dla strony NS obrona 4♥ – tylko bez jednej, z kontrą za 200. W niekorzystnych założeniach nikt się na nią jednak świadomie nie poważy. A szkoda, bo aby w ogóle położyć te 4♥(S), choćby bez jednej, obrońca W musiałby wyjść w pika (przedtem wolno by mu było ściągnąć ♣A), a jego partner – lewę tę przepuścić. Potem, kiedy W dostałby się do ręki ♥A, powtórzyłby pikiem, a jego partner – dopiero teraz! – zabił ♠A i zagrał w ten kolor po raz trzeci (!). Taka obrona pozwoliłaby na wypromowanie obecnego w ręce W ♥W na pewną wziątkę – tę najważniejszą, bo końcówkę kierową przeciwników kładącą. WE wzięliby wówczas ♠A, dwa kiery oraz ♣A. Jeszcze trudniej byłoby położyć 4♥(N) – wtedy bowiem skuteczny byłby jedynie atak treflowy bądź pierwsze wyjście blotką pikową – spod asa (!?).

Minimaks teoretyczny: 4♥(NS) z kontrą, 9 lew; 200 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS, WE!);

♦ – 9 (WE);

♥ – 9(NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 9(WE).