Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ 765 ♥ KQJ84 ♦ K542 ♣ T
♠ Q8 ♥ T975 ♦ QJ3 ♣ Q863		♠ AKT932 ♥ 63 ♦ 7 ♣ AK95
	♠ J4 ♥ A2 ♦ AT986 ♣ J742

¹ nieforsujące

albo:

¹ półforsujące

² naturalne trefle albo nieminimum w składzie zrównoważonym

³ negatywny wybór koloru albo tzw. miniponiesienie (4–6 PC z fitem pikowym)

⁴ piękna karta, tylko pięć przegrywających, przeto po półpozytywnej, ale popartyjnej odpowiedzi partnera i wskazaniu przezeń dwóch pików można wrzucić końcówkę

Niewątpliwie lepsza jest sekwencja pierwsza, w której gracz E może coś wyciągnąć od partnera. Jego karta jest jednak na tyle obiecująca, że i sekwencję drugą – bardziej praktyczną niż naukową – można uzasadnić.

Duża większość duetów WE zagra w tym rozdaniu końcówkę w piki. Przeciwko tej grze S może łatwo wyjść treflem, alternatywą jest wszakże atak ♥A i kierem. W tym drugim wypadku po utrzymaniu się ♥A i zachęcającym ♥K od partnera (bądź ♥4) S powinien zgrać ♦A i powtórzyć kierem. Jeśli tego nie zrobi, tylko od razu powtórzy kierem, to z kolei N po utrzymaniu się ♥D może zagrać ♦K, obejrzeć ilościowkę partnera, i wyjść w kiery po raz trzeci. Aby odnieść sukces, rozgrywający będzie wtedy musiał przebić w ręce asem albo królem atu, a potem albo zagrać piki z góry, albo zrobić impas przeciwko hipotetycznemu ♠W w ręce e-S-a. Ten drugi manewr będzie miał nieco większą szansę na sukces niż pierwszy, ale przy aktualnym rozkładzie kart powodzeniem zakończą się oba. Pod warunkiem że rozgrywający rozwiąże też zwycięsko trefle (♣A, ♣K i impas przeciwko ♣W u e-S-a), ale kiedy rozejrzy się po składach (przy ujawnionych pięciu kierach i trzech pikach – gdyby N miał też cztery trefle, zostałoby mu miejsce na tylko jedno karo, S musiałby więc posiadać aż osiem kart w tym ostatnim kolorze), nie powinien mieć z tym żadnych problemów. Końcówki w piki będą zatem łatwo realizowane i w protokole znajdzie się dużo wpisów w wysokości 620 dla WE. Ale też tylko 170 dla tej strony, w końcu na WE znajduje się jedynie 21 miltonów…

Minimaks teoretyczny: 5♦(NS) z kontrą, 9 lew; 500dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10(WE)

♦ – 9 (NS)

♥ – 7 (NS);

♠ – 10 (WE);

BA – 6 (WE).