Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ KT8743 ♥ T62 ♦ ♣ Q942
♠ Q5 ♥ J954 ♦ T743 ♣ A75		♠ AJ9 ♥ KQ8 ♦ AQ652 ♣ KJ
	♠ 62 ♥ A73 ♦ KJ98 ♣ T863

¹ naturalne słabe dwa

² karta graniczna pomiędzy w miarę bilansowymi 3♥ (lekkie przelicytowanie karty) a lebensohlowymi 2BA (by po prawie automatycznych 3♣ partnera zalicytować 3♥), te ostatnie partner – chcąc, nie chcąc – będzie musiał podnieść do 3BA

¹ multi

² w pierwszym czytaniu kontra wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego

³ do koloru partnera

⁴ karta graniczna pomiędzy pasem a 3♥ (lekkie przelicytowanie karty), gdy W spasuje – partner powie 2BA, a W podniesie je do 3BA

albo:

¹ nieco niebezpieczne, ale dopuszczalne

W ten czy inny sposób skończy się na firmowych 3BA, najczęściej z ręki E. Powiedzmy, że przeciwko tej grze S zawistuje pikiem, czyli w kolor partnera. Rozgrywający pobije ♠10 e-N-a waletem w ręce i zagra w kara albo w kiery. Dysponuje tylko jednym pewnym dojściem do stołu – na ♣A, którego ponadto nie będzie się chciał/mógł zbyt wcześnie pozbywać, bardzo często rozpocznie zatem ♦A z ręki. Ujawni się wówczas rozkład tego koloru, przeto E będzie kontynuował małym karem z ręki. Odda więc lewę na ♦W, a potem na ♦K, ale i sam wyfortuje sobie w tym kolorze dwie wziątki, zyska też cenny dostęp do dziadka na ♦10. Wziąwszy to wszystko pod uwagę, będzie już dysponował nawet nadmiarem lew: trzema pikowymi, trzema karowymi, trzema kierowymi i dwoma (a może nawet trzema) treflowymi, wcześniej jednak odda dwa kara oraz ♥A, zrealizuje więc swój kontrakt z tylko jedną nadróbką. A że tak powinno się stać w zasadzie na każdym stole przedostatniego w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski, absolutnym hegemonem protokołu tego rozdania winien być minimaksowy wpis w wysokości 630 punktów dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 630 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 10 (WE);

♥ – 10 (W!);

♠ – 7 (WE);

BA – 10(WE).