KMP 11/2014 - analiza rozdań
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie |
♠ K95 ♥ KQ2 ♦ AQT9 ♣ KQ8 |
|
♠ 874 ♥ T843 ♦ 65 ♣ 9542 |
♠ J32 ♥ AJ5 ♦ KJ72 ♣ JT7 |
|
♠ AQT6 ♥ 976 ♦ 843 ♣ A63 |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
1♣ |
pas |
1♠ |
pas |
2BA |
pas |
3BA |
pas |
pas |
pas |
|
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
1♣ |
pas |
1♠ |
pas |
2♦1 |
pas |
2♥2 |
pas |
3BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
|
1 odwrotka
2 7–10(11) PC, tylko cztery piki (ładne 10 PC, ale też marny układ 4333)
Znów standardowa końcówka, która zostanie zagrana przez prawie każdy duet NS. Przeciwko tej grze – do silnej ręki e-N-a – E powinien zawistować bezpiecznie, tu: ♣W. Rozgrywający dwa razy zaimpasuje kara, odda więc wziątki na ♦W i ♦K, ale też wyrobi sobie w tym kolorze jedną dodatkową lewę. Odda jeszcze ♥A i zrobi swoją grę z jedną nadróbką; broniący dostaną zaś dwa kara i kiera. Absolutny standard, także zapisowy: minimaksowe 630 dla NS.
Proszę zwrócić uwagę, że po naturalnym wyjściu karem rozgrywający mógłby już – przynajmniej teoretycznie rzecz biorąc – zgrać swoje wziątki w kolorach czarnych i ustawić lewego obrońcę w kierowo-karowym przymusie wpustkowym, dzięki któremu wziąłby wielce cenne 11 lew.
Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 630 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
♣ – 9(N!);
♦ – 10(N!);
♥ – 8 (NS);
♠ – 10 (NS);
BA – 10 (NS).