Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

	♠ Q65432 ♥ QJ2 ♦ 2 ♣ J32
♠ A1087 ♥ 7 ♦ K8 ♣ A1096		♠ KJ ♥ A1098643 ♦ A4 ♣ 87
	♠ 9 ♥ K5 ♦ QJ1097653 ♣ KQ

albo:

¹ naturalne, forsing

albo:

¹ naturalne, forsing

² ta sekwencja wskaże lekki potencjał szlemikowy ręki E

Dominować będzie pierwsza z powyższych sekwencji albo taki czy inny jej ekwiwalent. Przeciwko ostatecznym 4♥(E) obrońca S wyjdzie najprawdopodobniej ♦D, a może ♣K, rozgrywający będzie wówczas musiał oddać dwie wziątki atutowe oraz treflową, zrobi zatem równo swoje. Po ataku singlową ♠9 weźmie już natomiast cenną nadróbki, zdobędzie bowiem pierwszą lewę na ♠W w ręce i zagra ♥A i kierem. A potem na dziadkowego ♠A pozbędzie się z ręki przegrywającego trefla.

Natomiast grając w bez atu, zawodnik W także weźmie lew dziesięć (przez kiery), albo tylko dziewięć (przez trefle), oczywiście dająca nadróbkę gra przez kiery jest tu posunięciem optymalnym. Końcówka w bez atu jest tu jednak kontraktem szczęśliwym, wyraźnie gorszym od 4♥, wygrywa się ją bowiem dlatego, że trzecią rundę kierów (trefli) weźmie bezpieczny gracz N, posiadający krótkie kara. Proszę też zwrócić uwagę na fakt, że grający w bez atu zawodnik W nie powinien zdobyć jedenastu wziątek nawet po korzystnym dlań pierwszym wiście pikowym. Wprawdzie dostanie wówczas łatwą i szybką lewę na dziadkowego waleta w tym kolorze, ale też straci wygodną obustronną pikową linię komunikacyjną pomiędzy ręką a dziadkiem. Tyle tylko, że po wzięciu pierwszej kierowej lewy obrony gracz S (czy jego partner) będzie jeszcze musiał wyjść w trefle… Piki strony WE będą bowiem w tym momencie zablokowane. A odebrać ich wcześniej nie można, jako że muszą pozostać dwa pewne dojścia do stołu – do wyrobienia, a potem wykorzystania kierów.

Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 630 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 10 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 10 (WE).