Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 7/2012 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 7/2012 - analiza rozdań
rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

  J76
==
1097532
KQ104
 
AKQ84
Q965
==
J853
3 95
J1083
AKQJ64
6
  1032
AK742
8
A972
 

 

W

N

E

S

1

1

pas

21

pas

22

pas

pas

pas

1 naturalne, 5+, nieforsujące

2 z renonsem w karach W raczej na ostatnią zapowiedź partnera nie spasuje, tym bardziej że ma – i może powtórzyć – swoje wprawdzie tylko pięciokartowe, ale za to bardzo solidne piki

Z tego właśnie powodu najczęstszą w tym rozdaniu grą powinny być 2(W), na siedmiu atutach. Wprawdzie optymalna dla tej strony byłaby gra w drugi kolor starszy – kiery, na ośmiu atutach, i to skonfigurowanych 4–4 (pewne osiem wziętek), nie będzie jednak do niej dochodziło, jako że otwarcie kierowe da wyprzedzająco przeciwnik – gracz S.

Kontrakt 2(W) [jak i 2(E)] położyłby jedynie pierwszy wist w atu [a 2(E) także atak kierowy, i to nawet bez dwóch], posiadający renons w kolorze partnera gracz N – a więc i chęć zrobienia przebitki, a może nawet przebitek – na pewno tak jednak nie wyjdzie, tylko najprawdopodobniej zaatakuje K. Tyle że po takim początku 2(W) będą już mogły zostać zrealizowane. Powiedzmy bowiem, że gracz S pobije partnerowego K asem, ściągnie A i pośle kiera do przebitki, a N po jej dokonaniu wyjdzie w pika (obrona optymalna) – to rozgrywający zabije tę ostatnią lewę A w ręce, następnie zaś przebije w dziadku trefla i zagra stamtąd A (zrzucając z ręki trefla), a potem K. Ten ostatni zostanie przez obrońcę S przebity, ale W nadbije w ręce i do końca wyatutuje. Odda zatem jeszcze tylko dwie lewy: kierową oraz treflową, zrobi więc swoje, warte 110 punktów. A od czasu do czasu weźmie nawet dziewięć lew, gdyby bowiem w pierwszej lewie K e-N-a utrzymał się, to aby ograniczyć rozgrywającego do ośmiu wziątek, lewy broniący musiałby wyjść w drugiej lewie w karo. Z kolei gdyby po przejęciu partnerowego K asem S zgrał następnie A K, a dopiero potem posłał kiera do przebitki, to przeciwnik miałby już pewne dziewięć lew, wystarczyłoby, aby zostawił sobie dojście do stołu czwartą rundą kierów.

Z powyższych rozważań wynika, że najpopularniejszym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania będzie 110 dla WE, a także 140 dla tej strony znajdzie się w nich wcale nie tak rzadko.

Mini maks teoretyczny: 2(WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 7 (W!);

BA – 7 (WE).