Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

	♠ AK73 ♥ 72 ♦ QJ53 ♣ J94
♠ QJ654 ♥ 104 ♦ 987 ♣ Q75		♠ 92 ♥ 985 ♦ A42 ♣ A10863
	♠ 108 ♥ AKQJ63 ♦ K106 ♣ K2

¹ można zaryzykować 3BA, ale – z drugiej strony – partner może mieć w treflach tylko singletona

To powinna być gra w zasadzie standardowa, tzn. osiągną ją prawie wszystkie duety NS, biorące udział w siódmym już w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski. Przeciwko ostatecznym 4♥(S) obrońca W wyjdzie najprawdopodobniej pasywnie w karo, a jego partner zabije tę lewę ♦A i ściągnie ♣A. Będą to jedyne wziątki obrony, przeto najczęstszym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania stanie się 650 dla NS.

Ale uwaga! Gdyby w drugiej lewie, po utrzymaniu się w pierwszej ♦A, broniący E zaryzykował wyjście blotką, spod asa (a bez wątpienia kilku, a może nawet kilkunastu takich odważnych się znajdzie) – na pewno rowny ciąg sześćsetpięćdziesiątek po stronie NS by zaburzył. Jeśli bowiem rozgrywający ominąłby wówczas zastawianą na niego pułapkę – i na treflową blotkę śmiało wstawiłby z ręki króla (!), nie oddałby już ani jednej lewy (drugiego trefla z ręki pozbyłby się bowiem na dziadkowe karo) i zapisałby po swojej stronie protokołu bezcenne 680 punktów (dla NS) – za nielicytowanego szlemika. Gdyby zaś w chwili próby S zagrał z ręki ♣2, W wziąłby tę lewę ♣D i czym prędzej powtórzyłby treflem, do asa w ręce partnera. Tym razem w protokole rozdania pojawiłby się więc zapis w wysokości tylko 620 punktów dla NS. Jak już zatem wspomniałem i jak wynika to z powyższej analizy, zagranie przez E w drugiej lewie blotki treflowej na pewno przyniosłoby zapis różny od minimaksowych 650 dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 5♥(NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 11 (NS);

♠ – 9 (NS);

BA – 9 (NS).