Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 7/2012 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 7/2012 - analiza rozdań
rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

  9
73
K962
AJ10742
 
104
AK984
10853
65
6 QJ86
J652
AJ7
K8
  AK7532
Q10
Q4
Q93
 

Nasz System:

W

N

E

S

1

1

ktr.1

2

2

2

32

pas3

pas

pas

1 kontra sputnik, przyrzeka kiery (cztery, a przy sile 10–11 PC – co najmniej cztery), 2 forsowałyby

2 W wie, że wraz z partnerem mają co najmniej dziewięć kierów

3 z singlem w pikach N nie zdecyduje się już raczej na dalszą walkę (chociaż po jego 3BA, wskazujących układ 6tt–4, jego partner zalicytowałby 4 i NS znaleźliby się w tym rozdaniu bardzo blisko jego teoretycznego minimaksa)

Wspólny Język:

W

N

E

S

1

1

21

32

33

pas

pas

pas

 

 

1 naturalne, 5+, nieforsujące

2 nieforsujące

3 z czterokartowym fitem E musi podnieść kolor partnera

albo:

W

N

E

S

1

1

21

32

33

pas

pas

3BA3 (!)

pas

4

pas

pas

pas/ktr.

(pas)

(pas)

(pas)

 

 

1 naturalne, 5+, nieforsujące

2 nieforsujące

3 z czterokartowym fitem E musi podnieść kolor partnera

4 układ 6–4, w korzystnych założeniach i niezniechęcony przez partneraN podejmuje w rozdaniu dalszą walkę

Interesująca batalia częściówkowa kiery przeciwko treflom, nie przy każdym stole zostanie ona jednak przeprowadzona do końca. I tak – w sekwencji według Naszego Systemu, kiedy to gracz S dostanie szansę powtórzenia pików na szczeblu dwóch, i wykorzysta ją, jego partner nie podejmie już raczej – po 3 W – dalszej walki. Przy sześciu pikach u S spadnie bowiem – z punktu widzenia e-N-a – szansa na zastanie w jego ręce dobrego fitu w którymś z kolorów młodszych. Tam licytacja wygaśnie zatem w 3 – i kontrakt ten zostanie zrealizowany. Optymalna obrona to pierwszy wist pikowy i zagranie przez e-S-a trzy razy w ten kolor. Rozgrywający uratuje jednak kontrakt, jeżeli trzeciego pika przebije w ręce ósemką albo dziewiątką atu. Będzie to zresztą zagraniem optymalnym, jako że nieprzebicie tej lewy byłoby poddaniem się, zaś przebicie jej asem albo królem atu byłoby skuteczne (tzn. pozwoliłoby nie oddać wziątki atutowej) jedynie przy singlowej D w ręce S (i 10 x x u e-N-a, wówczas W ściągnąłby następnie swój drugi honor kierowy, a potem wyszedł z ręki 9 i zaimpasował obrońcy N 10). Przebitka trzeciego pika 9/9 będzie skuteczna przy D 10 sec u e-S-a oraz – w pewnych okolicznościach – przy D 10 x tamże. Inna sprawa, iż ta ostatnia konfiguracja jest w zasadzie wykluczona (na podstawie licytacji i wstepnej gry), gdyby bowiem S istotnie posiadał na przykład…

A K x x x x, D 10 x, D x, D x

… to po pierwsze – jego partner miałby siedem trefli, więc na pewno przepchnąłby się tym kolorem; a po drugie – S bezwzględnie położyłby grę [kontrakt 3(W)], gdyby w drugiej albo trzeciej lewie wyszedł w D.

A tak w lewie trzeciej 8 utrzyma się, więc rozgrywający będzie mógł ściągnąć następnie A K z góry. A potem jednego kara z ręki pozbędzie się na D, zagra też na drugą figurę karową w ręce S albo zaimpasuje e-N-owi 9. A nawet gdy mimo wszystko będzie obawiał się, iż S ma D 10 x, to w czwartej lewie wyjdzie z ręki w trefla. Powiedzmy, że N wskoczy wówczas A i zagra w blotkę karową. Rozgrywający będzie mógł zabić tę lewę A w dziadku, wyimpasować obrońcyS damę z dziesiątką atu (po drodze wracając na stół K), a po pełnym wyatutowaniu ściągnie D i odejdzie karem. Wpuści w ten sposób obrońcę S na pierwotnie drugą damę w tym kolorze i w dwukartowej końcówce zmusi go do wyjścia w kolor czarny – pod podwójny renons.

Alternatywnie – po karowym zagraniu e-N-a w lewie piątej gracz W będzie mógł dołożyć ze stołu blotkę. S weźmie wówczas tę lewę D i zagra po raz czwarty w piki, zatem rozgrywający będzie musiał przebić w ręce 9 (swoją drugą wysoką blotką). Wtedy jednak hipotetyczna D 10 7 w ręceS nie byłaby już możliwa do wyimpasowania, wyimpasować dałoby się jedynie D 10 3, jeśli tylko rozgrywający rozpocząłby pierwszą lewę atutową ze stołu waletem.

Kontrakt 3(W) zostanie zatem zrealizowany i WE wpiszą po swojej stronie protokołu 140 punktów. Tam natomiast, gdzie zawodnik N nie wycofa się zbyt wcześnie z walki, skończy się na kontrakcie 4(N), od czasu do czasu z kontrą. Ale często nawet bez niej, E będzie bowiem widział w swojej ręce co najwyżej dwie lewy kontrowe, a jego partner wskazał jedynie rękę półpozytywną. E może jednak skontrować kontrakt 4 w myśl oczywistych zasad/zaleceń taktycznych – iż skoro przeciwnicy wspięli się tak wysoko, to już za samo wygranie tego kontraktu – z kontrą czy bez niej – będą mieli bardzo dobry zapis (a WE – odpowiednio słaby).

W turniejowych protokołach tego rozdania należy się spodziewać przede wszystkim następujących wpisów: 140, 100 oraz 50, wszystkich po stronie WE.

Minimaks teoretyczny: 4(NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).