Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

	♠ J10542 ♥ AJ6 ♦ 432 ♣ A3
♠ Q8 ♥ K4 ♦ QJ975 ♣ J965		♠ K73 ♥ Q9875 ♦ A6 ♣ Q107
	♠ A96 ♥ 1032 ♦ K108 ♣ K842

¹ marne 11 PC i nie najwyższej jakości longer kierowy

² tylko 10 PC bez kolorów starszych, czwartoręczny pas jest zatem posunięciem jak najbardziej wskazanym

albo:

¹ niektórzy posiadacze tej ręki dadzą jednak drugoręczne otwarcie

² w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku – naturalne, nieforsujące

³ N nie wejdzie przecież 2♠ – z tak słabiutkim kolorem i w niekorzystnych założeniach

Albo zatem – wcale nie tak rzadko! – w rozdaniu tym obiegną cztery pasy, albo gracz W będzie w nim rozgrywał niewysoki kontrakt 1BA. Przeciwko temu ostatniemu obrońca N wyjdzie rzecz jasna w pika, na ogół blotką – i po takim wstępie gra powinna zostać położona aż bez trzech, za 150. S wstawi bowiem na trzeciej ręce ♠9, potem zaś jego partner dostanie się do ręki i podegra piki waletem. W najczęstszym wariancie rozwoju wydarzeń obrońcy wezmą cztery lewy pikowe, dwie treflowe, jedną karową oraz dwie kierowe, a gracz W – pika, karo, kiera oraz albo drugie karo albo jeszcze jednego trefla. To właśnie – 150 dla NS – powinno być czolowym pod względem liczebnosci wpisem w turniejowe protokoły tego rozdania. Znajdą się w nich też jednak i inne: 100 dla NS [za mniej niż doskonałe obrony kontraktów 1BA(W)] oraz – niezbyt często – 110 dla NS, gdyby bowiem stronie tej udało się (chociaż nie wiadomo, po co) wejść do licytacji, zagrałaby ona niechybnie – i łatwo zrealizowała – kontrakt 2♠ (do oddania pik, kier, dwa kara oraz kierowa przebitka), może nawet – bez kierowej przebitki – z nadróbką (wówczas w protokole rozdania pojawiłyby się też wpisy w wysokości 140 dla NS).

Minimaks teoretyczny: 2♠(NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).