Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

	♠ K1076 ♥ Q95 ♦ K8 ♣ AKQ5
♠ AQJ984 ♥ J64 ♦ Q2 ♣ J9		♠ 52 ♥ AK107 ♦ 9654 ♣ 1076
	♠ 3 ♥ 832 ♦ AJ1073 ♣ 8432

¹ zasadniczo powinno być wskazanie kolorów młodszych…

² … mimo to N, z dwoma zatrzymaniami w pikach, może na ostatnią zapowiedź partnera spasować

albo:

¹ jeśli S nie może sobie pozwolić na zgłoszenie 2BA – jako wskazania kolorów młodszych

I tak 2♠(W) zostałyby położone bez jednej, obrońcy wzięliby bowiem dwa trefle, dwa kara oraz dwie lewy atutowe. Oczywiście pod warunkiem, że po zdjęciu dwóch trefli N zmieniłby atak na karowy, inaczej rozgrywający przebiłby w ręce trzecią rundę trefli, ściągnął ♠A, zrobił impas przeciwko ♥D i zagrał jeszcze trzy razy w ten ostatni kolor, aby pozbyć się z ręki jednego z przegrywających kar. Potem oddałby jeszcze tylko jedną lewę karową oraz ♠K i zrobiłby swoje.

Nie będzie jednak jak tych 2♠(W) skontrować, S nie ma bowiem na ewentualną  wznawiającą kontrę wywoławczą (którą partner niewątpliwie ukarmiłby) czterech kierów. Na pewno jednak gracz ten na 2♠ przeciwników nie spasuje, tylko zgłosi 2BA, wskazujące kolory młodsze, albo 3♦ (gdy jego 2BA byłyby zapowiedzią naturalną). Także te 2BA najprawdopodobniej zakończą jednak licytację, jako że otwierający ma w pikach dwa zatrzymania.

Powiedzmy, że przeciwko 2BA(N) obrońca E ściągnie ♥A (choć nie będzie to posunięcie oczywiste), a w drugiej lewie zagra w pika. W odkryte karty W powinien zabić ją ♠A i wyjść ♥W – broniący odebraliby wówczas jeszcze trzy lewy w tym kolorze i ograniczyli przeciwnika do ośmiu wziątek.

To teoria, w praktyce bowiem W może wstawić w pierwszej lewie pikowej waleta, szczególnie wówczas, gdy jego partner zaatakuje w ten kolor na pierwszym wiście, bez uprzedniego ściągnięcia ♥A. Rozgrywający weźmie wtedy pierwszą lewę ♠K, następnie zaś ściągnie cztery trefle i zagra w kara. Jeśli pociągnie je z góry – nie tylko zrobi swoje, ale zdobędzie aż dziesięć wziątek (pika, cztery trefle oraz pięć kar). Kiedy jednak zrobi w karach impas przeciwko damie – polegnie bez dwóch, oprócz ♦D i dwóch pików odda bowiem jeszcze cztery lewy kierowe. A może tylko bez jednej, jako że do trefli broniacy E, aby nie wyrzucić ani jednego kara, będzie musiał się pozbyć pika i kiera.

Podobnie będzie w przypadku kontraktu 3♦: jeśli rozgrywający zagra atuty z góry, zrobi swoje, kiedy zaś wykona normalny impas przeciwko ♦D, wpadnie bez jednej (bo oprócz damy atu odda pika i trzy kiery). Do tej gry wrócimy jeszcze pod sam koniec niniejszej analizy.

Warto jednak zauważyć, że na linii NS nie wychodzą też – wydawałby się mogło, optymalne – 3♣. Przeciwko tej grze E zaatakuje bowiem ♥A, a w drugiej wyjdzie w pika. Partner zaś zabije ją ♠A i powtórzy ♥W (gdyby E miał w pikach singla, rozpocząłby od ♥K). E odbierze wtedy jeszcze dwa kiery i zagra w ten kolor po raz czwarty, a W przebije ostatnią z tych lew ♣W (czy nawet ♣9). Dzięki temu (pierwotnie trzecia) ♣10 w ręce E zostanie wypromowana na pewną wziątkę, kładącą kontrakt 3♣(N) bez jednej.

Jak z powyższej analizy wynika, wyraźnie w tym rozdaniu silniejsza strona NS będzie na ogół przegrywać swoje kontrakty – bez jednej, a nawet bez dwóch. Zatem takie właśnie zapisy – 50 i 100 dla WE – będą w turniejowych protokołach tego rozdania najpopularniejsze. Od czasu do czasu NS wygrają jednak rzecz jasna jakąś niewysoką grę: 2BA, 3♣ czy 3♦. W przypadku tego ostatniego warto jeszcze zwrócić uwagę na następującą interesującą ewentualność: otóż jeśli będzie on broniony w taki sposób, jak opisano to wyżej w przypadku kontraktu 3♣  – ♥A, pik do asa, ♥W i zagranie jeszcze trzy razy w ten kolor, ostatnia z tych lew przebita przez W ♣W – to gdy W przebije czwartą rundę kierów ♦D, rozgrywający – po nadbiciu jej w ręce królem atu – musiałby następnie wyjść stamtąd ♦8 i puścić ją wkoło (czyli zaimpasować obrońcy E ♦9). W praktyce może to być zatem obrona nakierowująca e-S-a (czy e-N-a) na wygranie kontraktu, który – pozostawiony sam sobie – łatwo by przegrał (zaimpasowałby bowiem hipotetyczną ♦D w ręce obrońcy E). Będzie wówczas można powiedzieć, iż była to obrona pełna wyobraźni (skuteczna przy ♦D 8 sec w ręce W), ale wielce nieszczęśliwa. A może po prostu nazbyt aktywna...

Minimaks teoretyczny: 2BA(NS), 8 lew; 120dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (NS).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec