Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

	♠ KJ1082 ♥ J32 ♦ Q7 ♣ 852
♠ 653 ♥ 54 ♦ AK982 ♣ A106		♠ Q ♥ AQ9 ♦ J10643 ♣ KJ43
	♠ A974 ♥ K10876 ♦ 5 ♣ Q97

¹ we Wspólnym Języku może to również być karta układowa 4♦–5♣ w sile 11–14(15) PC

² co najmniej inwit do końcówki z fitem karowym

³ naturalne, nadwyżka (z kartą minimalnąE zgłosiłby negatywne 3♦), ręka wyraźnie ukierunkowana do gry w kolor, a nie w bez atu

⁴ partner nie może posiadać zatrzymań w obu kolorach starszych, poza tym jego ręka jest dwukolorowa, nie ma więc mowy o 3BA; ponieważ jednak wskazał również nadwyżkę, W zapowiada dograną w dziesięcioatutowe (choć we Wspólnym Języku może tylko dziewięcioatutowe) kara

albo:

¹ we Wspólnym Języku może to również być karta układowa 4♦–5♣ w sile 11–14(15) PC

² co najmniej inwit do końcówki z fitem karowym

³ jeżeli nie zachęcający, to przynajmniej niezniechęcający, odpowiedź partnera sforsowała bowiem licytację do wysokości 3♦, można też zatem powiedzieć – wyczekujący (szczególnie we Wspólnym Języku – jeżeli rzecz jasna będzie ku takiej licytacji okazja – alternatywny rebid 3♣ mógłby bowiem sugerować układ ręki rozgrywającego 4♦–5♣)

⁴ naturalne albo przynajmniej quasi-naturalne, co najmniej trochę lepsza karta niż na goły inwit

⁵ zatrzymanie w kierach, obawa o piki (kiedy do sprawdzenia są zatrzymania w dwóch albo nawet trzech kolorach, z których co najmniej jeden jest kolorem przeciwnika, stosuje się konwencję en passant, tj. pokazuje posiadane zatrzymania, od najniższego począwszy

⁶ brak stopera pikowego

⁷ partner nie ma stopera w pikach, w kolorze tym istnieje zatem na linii WE wyłączenie, na tej podstawie E dokłada końcówkę

Powyżej przedstawiłem dwie mniej lub bardziej naukowe sekwencje, które pozwolą w tym rozdaniu parze WE wylicytować (a nie jedynie wrzucić czy wręcz zagolić) końcówkę w kara. Ma ona bowiem pełne wyłączenie w pikach, a więc 22 grające miltony. Ale też aż dziesięć atutów, zgłoszenie dogranej jest zatem w pełni uzasadnione. Potwierdza to praktyka: 5♦ jest tu zupełnie wykładane, a jeżeli rozgrywający trafnie wyłapie ♣D, zrobi nawet karowego szlemika. Na treflową fortę wyleci bowiem z ręki W blotka kierowa i jedyną przegrywającą strony WE będzie pik.

Końcówka bezatutowa zostanie natomiast położona bez jednej, za 50, choć wyłącznie po pierwszym wiście pikowym, kiedy to broniący szybko ściągną pięć wziątek w tym kolorze. Ale w przypadku kontraktu 3BA(E) S może przecież z powodzeniem wyjść w kiera, szczególnie gdy partner uzgodni mu ten kolor (kontrą). Podobnie zresztą przeciw ewentualnym 3BA(W) obrońca N może zawistować w licytowane przez partnera kiery…

W turniejowym protokole tego rozdania możemy się zatem spodziewać przede wszystkim następujących zapisów: 420, 400,170 i 150 dla WE oraz – sporadycznie – 920 dla WE i 50 dla NS, tych ostatnich za przegrane przez pary WE bez jednej kontrakty firmowe. Swoją drogą to kolejny przykład rozdania, w którym jedna ze stron przegrywa 3BA, podczas gdy miała do wygrania szlemika w kolor młodszy. W dawnych czasach, w słynnej szkole  Zbigniewa Szuriga w Warszawiance, duet taki (który wylicytował i przegrał 3BA, mając do zrealizowania szlemika w młodszy) był karany finansowo, i to wysoko.

Minimaks teoretyczny: 6♠(NS) z kontrą, 8 lew; 800 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ –  12 (WE);

♥ – 7 (E!);

♠ – 8 (NS);

BA – 8 (WE).