Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

	♠ Q84 ♥ 842 ♦ K1086 ♣ K93
♠ A76532 ♥ Q ♦ Q9 ♣ QJ54		♠ J109 ♥ AKJ953 ♦ 5 ♣ 1076
	♠ K ♥ 1076 ♦ AJ7432 ♣ A82

Nasz System:

¹ kontra negatywna (alternatywne 2♠ forsowałyby na jedno okrążenie; od biedy W mógłby zgłosić taką zapowiedź, jego miltony są jednak obrzydliwe)

²  teraz zatem nieforsujące, rzecz jasna

albo:

¹ forsing na jedno okrążenie, zapowiedź mocno wątpliwa

Wspólny Język:

¹ naturalnie nieforsujące

¹ słabe dwa

² fit jest, ale niewiele ponadto

¹ multi

² fit jest, ale niewiele ponadto

albo:

¹ karta jest zbyt silna na takie otwarcie przed partią

Ostatnia sekwencja – otwarcie przez E licytacji odzywką 3♥ – budzi najwięcej zastrzeżeń, byłaby jednak w tym wypadku działaniem dla strony WE najszczęśliwszym. Otwarcie 3♥ na pewno obiegłoby bowiem z pasami, po czym gra ta mogłaby zostać zrealizowana (rozgrywający oddałby tylko karo, dwa trefle oraz pika). Po otwarciach słabymi 2♥ czy 2♦ multi S wszedłby 3♦ i to również na wielu stołach byłby koniec licytacji. I ten kontrakt zostałby bez trudu zrealizowany, rozgrywający oddałby tylko trzy kiery oraz ♠A.

Na większości stołów otwierający rozpocznie jednak od 1♥ – ma wprawdzie tylko dziesięć miltonów, ale niebrzydkie, także jego longer kierowy jest przewybornej jakości. Da to początek licytacji dwustronnej, w trakcie której NS bez wątpienia przepchną się do 3♦. Te a kolei zostaną przez zawodników WE prawie na pewno przelicytowane, tyle że nie wykładanymi 3♥, tylko 3♠. W wcześniej czy później zgłosi bowiem ten ostatni kolor, a w razie potrzeby jego partner go uzgodni. I wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że w piki – na dziewięciu atutach, gra się w tym rozdaniu wyraźnie, tj. o jedną wziątkę, gorzej aniżeli w kiery – na atutach siedmiu. Wystarczy bowiem, że przeciwko pikowej grze W obrońca N zawistuje w uzgodnione kara (albo w trefle, a po zdjęciu dwóch lew w tym kolorze broniący wyjdą w kara), a… drugie zagranie w ten kolor sprawi, że rozgrywający będzie musiał dokonać przebitki na stole, co automatycznie wypromuje broniącym drugą wziątkę atutową – na ♠8 w ręce N. Gracz NS wezmą zatem karo, dwa trefle oraz dwie lewy atutowe, położą więc przeciwnikom 3♠ bez jednej, za 50.

Ale uwaga! – po wzięciu przez e-S-a pierwszej lewy ♦A (po ataku jego partnera blotką w tym kolorze), bądź przez e-N-a na ♦K (gdy zdecyduje się on na pierwsze wyjdzie tym honorem), obrońcy muszą natychmiast zmienić atak na treflowy – i dopiero po odebraniu dwóch trefli zagrać po raz drugi w kara. Inaczej (tj. po pierwszym wiście karowym i kontynuacji tym kolorem) rozgrywający przebiłby drugą lewę na stole, ściągnął ♠A i zagrał cztery razy w kiery, na które zdążyłby wyrzucić z ręki trzy trefle. Oprócz kara i dwóch atutów (na ♠D 8 w ręce N) oddałby więc wówczas tylko jednego trefla i kontrakt 3♠ zrealizowałby.

Stąd prognoza: w protokole tego rozdania znajdą się przede wszystkim następujące wpisy: 140 i 110 dla WE oraz 110 i 50 dla NS. Ta para, która w rozdaniu tym weźmie zapis na swoją stronę, powinna więc czuć się usatysfakcjonowana.

Minimaks teoretyczny: 4♦(NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ –  9 (NS);

♥ – 9 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA –  6 (NS).