Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 3/2012 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 3/2012 - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

  632
KJ
Q9864
1098
 
A105
AQ42
K
KJ653
11 Q987
106
107532
42
  KJ4
98753
AJ
AQ7
 

W

N

E

S

1BA

pas (!)

pas

pas

 

Najsilniejszy przy stole gracz W na ogół w ogóle nie zabierze w tym rozdaniu głosu w licytacji. Będzie bowiem wiedział, że najczęściej byłaby to typowa walka o wpadkę – nie dysponuje bowiem żadnym rewelacyjnym układem, a jego partner jest słaby (a może nawet bardzo słaby). Zatem na dużej części stołów marcowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012 1BA otwierającego zarówno rozpocznie, jak i zakończy licytację.

Przeciwko tej grze W zawistuje prawdopodobnie blotką treflową, licząc na to, że z założenia słaby partner ma w tym kolorze chociaż dziesiątkę, a może nawet damę. Nic z tego! – w pierwszej lewie rozgrywający utrzyma się 8 w dziadku, po czym najprawdopodobniej zagra stamtąd karo – do asa (!) w ręce. Impas W będzie bowiem groził tym, iż gdy się nie powiedzie, to W zagra w kiera, wytrącając e-S-owi jedyne (hipotetyczne) dojście do dziadka, wówczas tamtejsza D może już nigdy nie zostać wykorzystana. A gdy na A spadnie od obrońcy W singlowy król, rozgrywający zgra też W i wyjdzie z ręki kierem. Cóż, rozkłady są takie (m.in. E ma drugą 10), że gracz S, postępując rozważnie (na przykład na dziadkową D będzie musiał pozbyć się z ręki kiera – potencjalnej forty, a to dlatego, by nie osłabiać tam swoich konfiguracji w kolorach czarnych), w zasadzie zawsze będzie musiał skompletować osiem wziątek. Obrońca W w zasadzie przez całe rozdanie nie będzie bowiem dysponował bezpiecznym odejściem – nieco tylko upraszczając sprawę, można powiedzieć, że znajdzie się w nim na wiecznej wpustce. I wszystko, co będzie mógł tu zrobić, to tak się bronić, aby nie podarować przeciwnikowi drugiej nadróbki (co będzie możliwe, ale wcale niełatwe). Stąd w protokołach tego rozdania  znajdą się przede wszystkim wpisy 120, ale też – i to we wcale niemałej liczbie – 150 dla NS.

Minimaks teoretyczny:  2BA(S!), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (S!);

– 7 (NS);

– 7 (S!);

– 7 (WE);

BA – 8 (S!).