Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

¹ w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

² z założenia słabe, ale w tej sekwencji, gdy obaj przeciwnicy zabrali już głos w licytacji, nie powinien to być wyłącznie ślepy blok…

³ dlatego graczowi E wolno zalicytować 3BA, partner powinien mieć bowiem przyzwoity kolor treflowy

albo:

¹ w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

² gdy W czuje się zbyt silny na z założenia słaby skok na 3♣

³ naturalne, inwit

⁴ bardzo dobry kolor treflowy, a partner ma co najmniej lekkiego trappingpasa na pikach, graczowi W wolno więc liczyć, iż w najgorszym wypadku los kontraktu 3BA będzie zależał od wyniku przeciwko ♣K

albo:

¹ dla ortodoksyjnych wspólnojęzykowców

² naturalne, skok na 3♣ wskazywałby kartę w sile 12–16 PC na dobrym, 6⁺-kartowym longerze treflowym

³ naturalne, inwit

⁴ bardzo dobry kolor treflowy, a partner ma co najmniej lekkiego trappingpasa na pikach, graczowi W wolno więc liczyć, iż w najgorszym wypadku los kontraktu 3BA będzie zależał od wyniku przeciwko ♣K

Końcówka mocno podlimitowa, na zaledwie 20 PC, możliwa jednak do osiągnięcia, jeżeli obaj gracze WE prawidłowo – a przy tym co najmniej z lekka optymistycznie – ocenią swoje ręce. E ma bowiem szybkie lewy, a ponadto jego piki to wprawdzie tylko cztery miltony, ale jednocześnie na pewno dwa zatrzymania, a może też dwie lewy w kolorze, którym przeciwnik na e-N-ie otworzył licytację. Z kolei trefle W to tylko siedem miltonów, ale też dosyć prawdopodobne siedem lew – w najgorszym wypadku na impasie króla w tym kolorze. Wprawdzie jeśli figura ta znajduje się u przeciwników, to raczej ma ją otwierający licytację zawodnik N, ♣K może też jednak z powodzeniem posiadać partner (tj. zawodnik E), np. zamiast ♥K [przeciwko 3BA(N) obrońca S prawie na pewno wyjdzie w licytowane przez partnera piki]. Ponadto – z punktu widzenia W – 3BA może zostać zrealizowane nawet wówczas, gdy ♣K leży za impasem, a E posiada na przykład ♠K W x (x). Słowem, kontrakt ten jest niewątpliwie warty zapowiedzenia.

Przeciwko 3BA(E) S wyjdzie w pika, a jego partner – widząc dziadka oraz swoje trefle – zabije pierwsza lewę ♠A i sprawdzi sytuację w karach,  ściągając ♦A albo ♦K. Nic mu to jednak nie pomoże – jako że ♦D znajduje się u E – co najwyżej rozgrywający zdobędzie przeświadczenie, że ♣K leży pod impasem (gdyby ♣K miał obrońca N, najprawdopodobniej wstawiłby w pierwszej lewie ♠W albo zabiłby ją ♠A i kontynuowałby ♠D). E utrzyma się więc w ręce – ♦D albo ♠K – i zaimpasuje trefle damą. Niejeden zawodnik N – aby przynajmniej zdenerwować przeciwnika – dołoży wówczas ♣10, że to niby przepuszcza z konfiguracją ♣K 10 sec, E nie powinien się jednak rzecz jasna tym ogranym podstępem dać zwieść. Zdobędzie wówczas dziesięć wziątek, za które zapisze sobie 430 punktów. W turniejowych protokołach tego rozdania pojawi się jednak dużo więcej wpisów w wysokości 130 punktów dla WE – za lew dziesięć na absolutnie bezpieczne, ale też niespecjalnie ambitne częściówki w najmłodszy kolor.

Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ –  10 (WE); 

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 10 (WE).