Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

	♠ 3 ♥ Q63 ♦ J107654 ♣ A64
♠ A84 ♥ A10975 ♦ K2 ♣ Q92		♠ Q1096 ♥ K842 ♦ 98 ♣ K107
	♠ KJ752 ♥ J ♦ AQ3 ♣ J853

¹ wejscie 2♥ – ze stosunkowo słabą karta i układem 5332 – byłoby mocno niebezpieczne

² otwarcie w istotnym stopniu nadwerężone, niemniej dopuszczalne

³ w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące

⁴ w NS naturalne trefle albo nieminimum w składzie zrównoważonym, w WJ – naturalne trefle

⁵ słaba ręka na karach

Na większości stołów gracz W na razie spasuje, kiedy jednak dobiegną doń 2♦ e-N-a, niecierpliwie ożywi licytację 2♥. Otwierający przelicytuje je wprawdzie 3♦, ale E zgłosi po nich 3♥. I to właśnie 3♥(W) najczęściej staną się w tym rozdaniu kontraktem ostatecznym. Przeciwko tej grze N wyjdzie na pewno w singla pikowego, także jednak po każdym innym ataku S nie miałby najmniejszych szans na dwie wziątki pikowe; zdradził się już przecież, otwierając licytację. Jeżeli tylko rozgrywający rozwiąże trafnie atuty, tj. ściągnie ♥A, a w drugiej rundzie tego koloru zaimpasuje e-N-owi damę, sprawnie skompletuje dziesięć wziątek. Nie będzie nawet musiał trafiać ♣W, jeden trefl z ręki wyleci bowiem na wyrobionego pika  dziadka. Tak, w rozdaniu tym na linii WE po prostu wychodzi końcówka w kiery. Ponieważ jednak jest to kontrakt mocno honorowo podlimitowy, nie będzie prawie wcale zapowiadany. Podstawowym atutem strony WE w tym rozdaniu jest bowiem lokalizacja kluczowych honorów – pikowych (zdradzona otwarciem), kierowych oraz ♦A. Dominującym wpisem w protokoły tego rozdania będzie zatem „tylko” 170 punktów dla strony WE, końcówka zostanie zagrana co najwyżej od czasu do czasu, i to wyłącznie przez przypadek.

Minimaks teoretyczny: 4♥(WE),  10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 10 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).