Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

	♠ A62 ♥ KQ ♦ J8543 ♣ Q76
♠ KJ1094 ♥ 106 ♦ K7 ♣ A543		♠ 53 ♥ A97543 ♦ A6 ♣ KJ10
	♠ Q87 ♥ J82 ♦ Q1092 ♣ 982

Nasz System:

¹ forsing, pytanie o singla (układ ręki otwierającego), W ma kartę, z którą sam otworzyłby licytację, po otwarciu partnera przesądza więc dograną (otwarcie do otwarcia daje końcówkę, a przynajmniej powinno się wówczas ją grać)

² brak singletona i trzech pików, a zatem układ 2–6–3–2 albo 2–6–2–3 (wszystkie odpowiedzi: 3tt – krótkość treflowa; 3♦ – krótkość karowa; 3♥ – krótkość pikowa; 3♠ – brak krótkości, trzy piki; 3BA – brak krótkości i trzech pików)

³ końcówka w kiery będzie na ogół kontraktem bezpieczniejszym, jeśli jednak wszystko się uda, to grając w bez atu, weźmie się co najmniej tyle samo lew, co grając w kiery

Wspólny Język:

¹ naturalne, forsujące, przesądzenie dogranej (argumenty jak wyżej)

² brak trzech pików, zatrzymanie karowe

Oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, by – grając Wspólnym Językiem – licytować tak samo jak w sekwencji pierwszej. O ile jednak w WJ 2000 i WJ 2005 taki rebid odpowiadającego 2BA forsował i był pytaniem o układ ręki partnera, to w WJ 2010 jest on już zapowiedzą nieforsującą. Wówczas w tym rozdaniu W musi więc w drugim okrążeniu zgłosić forsujące 3♣ albo od razu skoczyć na 4♥.

Generalnie rzecz ujmując, w rozdaniu tym najpoprawniejszym kontraktem będą 4♥, niejedni wytrawni łowcy maksów postawią jednak na kontrakt firmowy. Grający w kiery będą musieli oddać dwie lewy atutowe, problem sprowadzi się zatem do rozegrania pików. Ponieważ jednak udany impas przeciwko ♠D rozwiązuje też problem treflowy (na pika wyrzuci się z ręki E trefla i nie trzeba już będzie martwić się o położenie ♣D), rozgrywający powinien pójść tą właśnie drogą. Inna sprawa, że przeciwko 4♥(E) broniący S wyjdzie na ogół w trefla, zwłaszcza wówczas, gdy W nie licytował tego koloru. N wstawi wówczas na trzeciej ręce ♣D, a ponieważ nie ma też szybkiego dojścia do ręki S, rozgrywający na ♣A wyrzuci w końcu z ręki pika i nie będzie się już musiał kłopotać trafianiem tego ostatniego koloru. Kontrakty 4♥(E) będą zatem w ogromnej większości wypadków realizowane, w turniejowych protokołach tego rozdania znajdzie się więc mnóstwo wpisów w wysokości 420 punktów dla WE.

Grając w bez atu natomiast, będzie można wziąć w tym rozdaniu aż jedenaście lew i zapisać sobie minimaksowe 460 punktów, w tym celu rozgrywający musiałby jednak zarówno trafnie rozwiązać piki (co będzie jak najbardziej oczywiste), jak i celnie wyłapać ♣D. Weżmie wtedy cztery lewy pikowe, cztery treflowe, dwie karowe oraz kierową. I grający w bez atu tyle właśnie wziątek będą na ogół brali, W zabije bowiem pierwszy wist karowy asem na stole, zagra pika do waleta w ręce – i gdy utrzyma się nim, wygodnie będzie mu kontynuować stamtąd blotką treflową do waleta w ręce E… Pod oczywistym warunkiem, że nie zadowoli się dziewięcioma lewami i – tak jak w licytacji – także w rozgrywce pójdzie na całość…

Minimaks teoretyczny: 5BA(WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (WE);

♦ – 8 (WE);

♥ – 10 (WE);

♠ – 11 (WE);

BA – 11 (WE).