KMP 6/2016 - analiza rozdań
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS |
♠ Q 9 6 4 ♥ A 9 7 6 2 ♦ 6 ♣ 10 9 7 |
|
♠ A 5 ♥ 8 ♦ A Q 10 8 5 ♣ Q 8 6 3 2 |
♠ J 8 3 2 ♥ K Q J 4 3 ♦ J 4 2 ♣ 5 |
|
♠ K 10 7 ♥ 10 5 ♦ K 9 7 3 ♣ A K J 4 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1♣ |
2BA1 |
pas |
3♦ |
pas |
pas |
pas |
|
|
1dwukolorówka 5+–5+ na młodszych
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1♣ |
2BA1 |
pas |
pas |
3♦ |
pas |
ktr.2 (?) |
pas |
pas3 (!) |
pas |
|
|
|
1dwukolorówka 5+–5+ na młodszych
2wywoławcza, bardzo ryzykowna, a tym samym wielce wątpliwa
3jeżeli już jednakN na tak ryzykowny krok się zdecyduje, jego partner powinien tę kontrę odpasować, jest to bowiem największa dla strony NS szansa na uratowanie zapisu
Najczęściej grane będą wszakże 3♦(E) bez kontry. Trefle to drugi kolor dziadka, S powinien przeto powstrzymać odruch pociągnięcia na pierwszym wiście ♣A, tylko oddać szkolny wist blotką atu. Powiedzmy, że w pierwszej lewie rozgrywający utrzyma się ♦10 na stole i wyjdzie singlem kierowym, aby wyrobić sobie wziątki w tym kolorze. Załóżmy, iż N wskoczy ♥A (nie jest to konieczne, po przepuszczeniu E weźmie tę lewę ♥K w ręce i wyjdzie treflem, wtedy S wskoczy ♣K i powtórzy atutem; rozgrywający weźmie wtedy tylko sześć lew atutowych, pikową i kierową, czyli osiem) i zagra blotką pikową. Na ♠8 z ręki rozgrywającego S wstawi ♠10, zaś rozgrywający zabije ♠A w dziadku i wyjdzie treflem. Powiedzmy, że N weźmie tę lewę ♣9, będzie kontynuował pikiem do ♠7 w ręce partnera, a ten ponowi karem. E weźmie tę lewę ♦W w ręce, ściągnie ♥K, zrzucając z dziadka dwa trefle i ponowi ♥D. S będzie musiał przebić, powiedzmy ♦9, wtedy rozgrywający nadbije na stole ♦D, przebije w ręce trefla i wyjdzie ♥W. S przebije ♦K, który zostanie bądź to nadbity ♦A, bądź to rozgrywający zrzuci z dziadka trefla. Potem E będzie musiał oddać ze stołu jeszcze jednego trefla – lub dwa, gdy ♦K został nadbity ♦A. Tak czy owak, i w tym wypadku rozgrywający skompletuje takie same osiem wziątek: sześć atutowych (pięć na stole i jedną treflową przebitkę w ręce), jedną pikową i jedną kierową.
Jak widać, najwyższym kontraktem, jaki w rozdaniu tym komukolwiek wychodzi, są 2♦(WE). Tym bardziej gdyby NS próbowali zagrać cokolwiek powyżej szczebla 3♦, to musieliby już leżeć co najmniej bez dwóch.
Sądzę zatem, że najczęstszym wpisem w protokole tego rozdania będzie 50 dla NS, sporadycznie pojawią się w nim też wpisy o 50 wyższe dla tej samej strony.
Minimaks teoretyczny: 2♦(WE), 8 lew; 90 dlaWE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
♣ – 7 (NS);
♦ – 8 (WE);
♥ – 7 (NS);
♠ – 7 (NS);
BA – 7 (NS).