Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ T743 ♥ Q75 ♦ JT82 ♣ 86
♠ AK82 ♥ 82 ♦ K765 ♣ JT3		♠ 5 ♥ AK3 ♦ A943 ♣ AK742
	♠ QJ96 ♥ JT964 ♦ Q ♣ Q95

Nasz System:

¹ karta graniczna, pomiędzy pasem a otwarciem 1♣, to ostatnie możliwe ze względu na obecność ♣10 przy walecie

² rewers 5⁺♣–4♦, 16⁺ PC

³ czwarty kolor, pytanie o zatrzymanie kierowe, forsing do końcówki

⁴ zatrzymanie kierowe

⁵ fit karowy

⁶ poniżej szczebla 3BA pracujemy jeszcze nad wyborem optymalnej końcówki; owszem może to być cuebid, ale w pierwszej kolejności partner powinien traktować te 3♠ jako obawę otwierającego o ten kolor w kontekście ewentualnych 3BA; E wskazał już zatrzymanie kierowe, zatem najczęściej układ 1–3–4–5 albo 2–2–4–5, tą zapowiedzią mówi zatem, że w pikach ma singletona

⁷ piki należycie trzymane, nie ma potrzeby skakania na 4BA, jako że W przyrzekł już 9⁺–11 PC swoją przesądzającą końcówkę zapowiedzią 2♥

⁸ partner jest po pasie, więc nie ma oczywiście bilansu na dobrego szlemika

Wspólny Język:

¹ karta graniczna, pomiędzy pasem a otwarciem 1♣, to ostatnie możliwe ze względu na obecność ♣10 przy walecie

² (15)16⁺ PC, 5⁺♣, forsing na jedno okrążenie

³ sztuczne przesądzenie dogranej, 10⁺ PC w składzie nieokreślonym

⁴ naturalne, 5⁺♣–4♦

⁵ czwarty kolor, pytanie o zatrzymanie

⁶ kiery trzymane, nie ma potrzeby skakania na bilansowe 4BA, partner jest bowiem po pasie, przeto na pewno na WE nie ma bilansu na dobrego szlemika

⁷ także W dokładnie się już odlicytował

albo (według obu systemów):

¹ otwarcie dopuszczalne ze względu na ♣10 przy walecie

² 5⁺♣, niewykluczone starsze czwórki, forsing do dogranej

³ cztery piki

⁴ naturalne, 5⁺♣–4♦

⁵ czwarty kolor, wywiad bezatutowy

⁶ zatrzymanie kierowe i dwie nadwyżki, zatem inwit szlemikowy

⁷ W ma zupełne minimum otwarcia

Możliwe są też inne sekwencje, sporo zależy bowiem od ustaleń konkretnej pary, na prawie każdym stole licytacja skończy się jednak na szczeblu 3BA albo 4BA. Po naturalnym wstępie W sprawdzi bowiem zatrzymanie kierowe, a jego partner w razie potrzeby (po otwarciu W 1♣) zainwituje szlemika inwitowymi 4BA. Na tym jednak licytacja pary WE rzecz jasna wygaśnie.

Przeciwko 3/4BA(E) S zaatakuje ♥W, no może od czasu do czasu ♠D. Rozgrywający zabije pierwszą lewę ♥A (♠A), wejdzie na stół ♦K i zagra stamtąd ♣W na impas. Jeżeli ściągnie przedtem ♣A, zaasekuruje się przed singlową ♣D w ręce dowolnego z obrońców (dwie konfiguracje rozkładu 4–1), natomiast zagrywając od razu ♣W, wyłapie ♣D 9 x x oraz ♣D 8 x x w ręce N (czyli singlową ♣9 bądź ♣8 u e-S-a, tj. również dwie konfiguracje rozkładu 4–1). Oba zagrania – ściągnięcie bądź nie asa w pierwszej rundzie trefli – są zatem tak samo dobre, tj. dają rozgrywającemu taką samą szansę na zdobycie w kolorze pięciu wziątek.

W tym przypadku gracz S zabije jednak ♣W damą i powtórzy kierem, wytrącając rozgrywającemu drugie i ostatnie zatrzymanie tego koloru. Nawet jeśli E drugą rundę kierów przepuści, redukując się do ewentualnego przymusu, nic takiego nie zajdzie, więc rozgrywający będzie musiał się zadowolić dziesięcioma wziątkami. Protokoły rozdania powinny zatem zdominować bez reszty wpisy w wysokości 630 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 630 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11(WE);

♦ – 11(WE);

♥ – 8(WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 10 (WE).