Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ J965 ♥ KT ♦ 9854 ♣ 742
♠ KQT ♥ QJ2 ♦ K632 ♣ J98		♠ A873 ♥ 764 ♦ QT7 ♣ AT5
	♠ 42 ♥ A9853 ♦ AJ ♣ KQ63

albo (szczególnie we Wspólnym Języku):

¹ kontra wznawiająca

² brzydkie 12 PC i tylko jedno zatrzymanie kierowe, partner ożywił zaś licytację na pozycji reopen, być może jedynie z 8–9 PC; przeto zapowiedź 1BA w zupełności wystarczy

Ponieważ większość part gra Wspólnym Językiem, a strona NS jest po partii, dominować będzie sekwencja druga. Ważne jest, aby gracz W właściwie ocenił tak swoją kartę (nie najładniejsze 12 PC, tylko jeden stoper kierowy) i po ożywiającej licytację kontrze partnera, być może z jedynie 8–9 PC, zadowolił się zgłoszeniem 1BA. Przeciwko tej grze N zaatakuje ♥K i obrońcy zagrają trzy razy w ten kolor (w trzeciej lewie N musi zrzucić trefla). Po takim wstępie rozgrywający będzie wiedział, że wszystkie pozostałe ważne figury znajdują się u S, nie będzie zatem grał w trefle, tylko wyrobi sobie lewy w karach. Jeśli jednak zrobi impas ♦10 na stole, już polegnie, będzie bowiem musiał oddać dwa kara, cztery kiery i trefla. Zwycięskie będzie zagranie do ♦D, przedtem dobrze też będzie zgrać ♠K D, aby sprawdzić, czy w kolorze tym nie leci krótki walet. Można też ściągnąć następnie ♠A (okaże się, że kolor nie dzielił się 3–3) i wyjść ze stołu blotką karo. To będzie gra optymalna; proszę zwrócić uwagę, iż nawet gdyby S miał układ 2–5–3–3 z ♦A W x, to do ♠A nie mógłby pozbyć się kara (gdyby bowiem to uczynił, rozgrywający łatwo zrobiłby nadróbkę), zrzuciłby więc blotkę treflową. Wówczas – po zagraniu ze stołu blotką karo – rozgrywający wziąłby tę lewę królem w ręce, następnie zaś zagrałby ♣A i treflem – na wpustce e-S-a. Teraz odegrałby jeszcze dwie forty karowe i ♦A, ostatnią lewę musiałby jednak oddać przeciwnikowi na ♦D na stole. Także przy aktualnym układzie kart opisana wyżej prawidłowa rozgrywka wyłapie konfigurację ♦A W sec w ręce S i pozwoli graczowi W na zrealizowanie kontraktu (kier, trzy piki, trefl i dwa kara).

Tam natomiast, gdzie dojdzie do kontraktu 2♥(S), powinien on być przegrywany bez jednej. Do wpadki dojdzie jednak jedynie wówczas, gdy broniący nie zagrają ani razu w trefle. Gracz S ma tylko jedno dojście do stołu – ♥K, będzie zatem mógł tylko raz podegrać mariasza treflowego w ręce. Odda zatem kiera, dwa piki, karo oraz dwa trefle.

W protokole rozdania powinny jednak dominować zapisy 90 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♣(NS), 9 lew; 110dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9(NS);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7(WE);

BA – 7 (WE).