Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ K96 ♥ QT42 ♦ 863 ♣ Q83
♠ T7532 ♥ J5 ♦ 954 ♣ KJ7		♠ AJ ♥ K3 ♦ QJT2 ♣ AT962
	♠ Q84 ♥ A9876 ♦ AK7 ♣ 54

¹ mimo układu 5422 takie otwarcie to zdecydowanie najwierniejszy opis tej ręki – ze względu na sporo niższych honorów oraz solidne dubletony w kolorach starszych

² oczywiście karta zbyt słaba (bez układu!) na wejście do licytacji

³ transfer na piki

Sądzę, że duża większość graczy E da w tym rozdaniu otwarcie 1BA, najwierniej opisujące ich rękę. Zarówno duża liczba młodszych honorów, jak i solidne dubletony w kolorach starszych zdecydowanie przemawiają za takim właśnie wyborem. Po transferowych 2♥ odpowiadającego dojdzie wówczas do kontraktu 2♠; tak właśnie powinna się potoczyć i zakończyć licytacja na bardzo wielu stołach turnieju.

Przeciwko 2♠(E)S wyjdzie ♦A, a następnie albo zagra w trefle, albo będzie kontynuował ♦A i karem. Możliwe są różne warianty szczegółowe rozgrywki, nie ma jednak sensu ich opisywać, będą to bowiem kroki zupełnie naturalne. W ich efekcie rozgrywający będzie w stanie ograniczyć swoje przegrywające do dwóch pików, dwóch kar i kiera. Na wyrobione karo lub trefla wyleci ze stołu kier. W pewnych wariantach konieczne będzie, aby rozgrywający wyłapał ♣D, zagranie skuteczne będzie jednak dlań zarówno wygodne, jak i dające (niewielką) szansę na zdobycie nadróbki. Ta zostanie wzięta tylko wtedy, kiedy broniący nie odbiorą w porę swojej wziątki na ♥A. Nie powinni mieć jednak z tym żadnych problemów.

W protokole tego rozdania powinny zatem raz jeszcze wyraźnie przeważać minimaksowe wpisy w wysokości 110 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 2♠(WE), 8 lew albo 3♣(E!), 9 lew albo 3♦(E!), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9(E!);

♦ – 9(E!);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).