Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ Q J 3 2 ♥ A ♦ 10 9 7 2 ♣ Q 6 4 3
♠ 8 ♥ Q 9 3 ♦ A K 4 3 ♣ K J 10 9 2		♠ A 9 5 4 ♥ J 8 7 5 4 2 ♦ Q ♣ A 5
	♠ K 10 7 6 ♥ K 10 6 ♦ J 8 6 5 ♣ 8 7

Nasz System:

¹można też rozpocząć od 1♦

²modelowa ręka na podniesienie odpowiedzi one-over-one partnera z fitem tylko trzykartowym

albo:

¹można też rozpocząć od 1♦

²rozwiązanie ortodoksyjne

³pytanie, zbyt słabe kiery na inwitujący skok na 3♥

⁴trzy kiery, bez specjalnych nadwyżek

W tej ostatniej sekwencji odpowiadający stanie jednak przez pewnym problemem, gdy partner odpowie 2BA, klasycznie o znaczeniu: brak trzech kierów i minimum, na dobrą sprawę będzie jednak musiał przesądzić wówczas dograną (zwłaszcza że siła otwierającego to 12–14 PC)

Wspólny Język:

^{1, 2}patrz niżej

Zapowiedź 3♥ odpowiadającego wymagałaby lepszego koloru, zaś czwartokolorowe 2♠ przesądzą dograną. Mimo wszystko E zdecyduje się raczej na tę drugą zapowiedź – i tu wszystko skończy się jednak jak najlepiej: partner powie 3♥ i te zostaną podniesione do szczebla końcówki. I w tym wypadku otwierający ma jednak pełne prawo, aby dać rebid 2♥, mimo tylko trzykartowego fitu w tym kolorze; pozwoli to na uniknięcie wszystkich późniejszych problemów.

Końcówka w kiery będzie kontraktem bardzo popularnym, zapowie ją duża większość par WE uczestniczących w czwartym już w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski. S nie będzie dysponował wygodnym pierwszym wistem, postawi przeto najprawdopodobniej na pika (gdy będzie to jedyny nielicytowany, przynajmniej w znaczeniu naturalnym, kolor przeciwników) albo na nielicytowany kolor młodszy (gdy W otworzy 1♣/♦ i potem podniesie odpowiedź 1♥ do 2♥). Po pikowym rozgrywający zabije w ręce asem, zgra ♦D, przebije na stole pika, na ♦A K zrzuci z ręki pozostałe dwa piki i wyjdzie ze stołu kierem. N z konieczności wskoczy wówczas singlowym asem i 11 wziątek stanie się faktem. Kiedy jednak E uzna, że może sobie pozwolić na zagranie w drugiej lewie w atu, wyjdzie blotką do dziadkowej damy i już będzie musiał oddać trzy wziątki atutowe. Trudno tu zresztą o jednoznaczną wskazówkę, z równym przecież powodzeniem to przecież S mógłby mieć singlowy honor, a jego partner trzecią figurę z dziesiątką w kierach. Tym bardziej że przeciwnicy nie będą licytować, nie udzielą więc rozgrywającemu żadnych informacji co do ewentualnych układów swych rąk.  Mimo wszystko szybkie zagranie w atu, nawet poprzedzone ściągnięciem ♦D, grozi tym, iż hipotetyczny posiadacz ♥A K x z zagra w ten kolor trzykrotnie. A wówczas szansa na zdobycie nadróbki poważnie spadnie (krótka ♣D, bo rozgrywający nie zrobi raczej w tym kolorze impasu przeciwko hipotetycznej ♣D w ręce e-S-a, zresztą w autentycznym rozdaniu manewr ten nie powiódłby się).

W rozdaniu tym będzie na ogół brane 11 lew, ale też bez wątpienia tylko 10. W jego protokole przeważać będą minimaksowe zapisy w wysokości 650 dla WE, 620 także się wszakże tam trafią.

Minimaks teoretyczny: 5♥(WE), 11lew, 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 11 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (WE).