Rozdanie 32.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ 8 6 ♥ A 7 6 5 ♦ Q 4 3 2 ♣ 10 8 7
♠ 9 7 4 3 2 ♥ 4 ♦ K J 9 8 5 ♣ 6 2		♠ A K ♥ K Q J 10 8 2 ♦ A 10 ♣ A 9 5
	♠ Q J 10 5 ♥ 9 3 ♦ 7 6 ♣ K Q J 4 3

 Po dwóch pasach E otwiera 1♣, W odpowiada negatem 1♦ i za moment licytacja wraca do zawodnika E. Ponieważ możliwych rebidów jest kilka, postarajmy się przyjrzeć wadom i zaletom każdego z nich.

2♥ - pokazuje kolor i inwituje końcówkę, ale przecież otwierający ma w ręku aż dziewięć lew, więc jest to odzywka stanowczo za słaba.

 3♥ - już trochę lepiej, ale czy partner z na przykład DWx w treflach dołoży końcówkę? Poza tym ustalenia niektórych par są takie, że 3♥ jest w tej sekwencji odzywką konwencyjną (dwukolorówka kiery+kara).

 4♥ - licytuję to, co chciałbym wygrać.

 3BA - licytuję to, co bardzo chciałbym wygrać. Oczywiście niekiedy „firmówka” będzie jedyną wychodzącą końcówką, ale skacząc od razu w 3BA praktycznie zamykamy usta partnerowi, który z taką na przykład kartą: ♠ xxxx  ♥ xxxx  ♦ Kxxx  ♣ x powie PAS i zamiast wygrać szlemika kierowego przegramy trzy bez atu.

 W naszym rozdaniu jednak układ kart jest taki, że właśnie 3BA jest najlepszym kontraktem. Dzieje się tak dlatego, że trefle dzielą się 5-3, a nie 4-4, a as kier jest przy trójce treflowej. To naprawdę wielki zbieg okoliczności, że na 3BA i 4♥ bierzemy w tym rozdaniu tyle samo lew, zresztą gdybyśmy widzieli tylko ręce pary EW, to z całą pewnością wolelibyśmy wylicytować tu końcówkę kierową.

 2♦ - sztuczny forsing do końcówki i chęć prowadzenia dalszej wymiany informacji. Ta odzywka jest moim zdecydowanym faworytem, gdyż daje ona największe szanse na wylicytowanie optymalnego kontraktu.

 W protokole rozdania zobaczymy więc wyłącznie zapisy dla pary EW, a będą to w kolejności od najlepszego: 450 (E przepuszcza pierwszy wist królem trefl, a S nie gra w drugiej lewie w atu), 430 (brydż losowy, ale niezwykle skuteczny), 420 (to co wylicytować się powinno) oraz 200 i 170 za częściówki kierowe.

\