Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ J 10 6 2 ♥ K J 6 3 ♦ A 8 ♣ 10 8 3
♠ K Q 8 7 ♥ Q 9 4 ♦ 9 4 ♣ K 9 5 4		♠ ♥ A 10 8 2 ♦ K Q J 7 6 5 ♣ Q J 6
	♠ A 9 5 4 3 ♥ 7 5 ♦ 10 3 2 ♣ A 7 2

 Zapis w tym rozdaniu powinna wziąć para EW, a o jego wysokości zadecyduje… gracz N.

Możliwe są właściwie dwa warianty przebiegu licytacji:

1. Wejście „cieniutkie”, ale w tych założeniach praktycznie obowiązkowe.
2. Dobra ręka z fitem pikowym.
3. To nie jest wielka karta, gdyż E mógł przecież zalicytować kolor przeciwnika 2♠.

 S zawistuje blotką kier, a potem obrońcy wezmą dwa asy, króla kier i przebitkę w tym kolorze. 110 dla pary EW.

 W drugim wariancie nie będzie już tak spokojnie:

 N ma naprawdę niezłą kartę, poza tym jest przed partią i wie, że partnerzy mają na linii co najmniej dziewięć atutów. Stosuje więc zasadę nine ever, eight never (przy dziewięciu kartach w kolorze uzgodnionym „przepychamy” się na wysokości trzech zawsze, przy ośmiu nigdy) i mówi 3♠. W tym rozdaniu nie jest to jednak dobry pomysł, bo gracz W kontrakt ten skontruje, a partner, czyli S weźmie tylko siedem lew.

 Gdybym zajmował w tym rozdaniu pozycję N, to z całą pewnością oddałbym przeciwnikom zapis 300. To się po prostu czasami zdarza.