Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ 10 7 5 4 3 ♥ J 9 4 ♦ K 3 ♣ K Q 9
♠ K Q J 6 ♥ 2 ♦ Q ♣ A J 8 7 6 3 2		♠ A 9 ♥ Q 7 5 ♦ J 10 9 8 5 4 2 ♣ 10
	♠ 8 2 ♥ A K 10 8 6 3 ♦ A 7 6 ♣ 5 4

 To, jak potoczą się losy tego rozdania zależy przede wszystkim od tego, czy E na pierwszej ręce powie PAS, czy też otworzy 3♦. Wybór odzywki zależy od stylu bloków pary EW. Jeśli otwierają oni na wysokości trzech z kartą dowolną, to może być tak:

1. A co innego może powiedzieć W?
2. N ma wprawdzie fit kierowy i dziewięć Miltonów, ale drugi król karo nie wygląda na jakąś super wartość. Oczywiście w tak dużym turnieju będą i tacy, którzy „dołożą czwartego”.

 Trzy kier wygrywa się bez najmniejszych problemów i NS zapisują 140 po swojej stronie.

 I scenariusz drugi, w którym PAS gracza E na pierwszej ręce pozwoli jego partnerowi na bardziej aktywny udział w licytacji:

1. To musi być skład 6-4 lub 7-4.
2. Sporo punktów, dużo pików. Czemu nie?
3. Niektórzy zawodnicy E wprowadzą teraz na arenę kolor karowy. W tym rozdaniu nie będzie to dobry pomysł, bo W już nic nie powie po trzech kierach gracza S. „Ucieczka” w 3♣ nie gwarantuje żadnego wielkiego fitu, mówi wyłącznie o tym, że E nie chce grać w piki.
4. Licytuję to, co chciałbym wygrać.
5. Ja też, a jeśli przegram, to może tylko bez jednej.

 Na skontrowane cztery trefle zawodnik W bierze dziewięć lew i oddaje przeciwnikom „setkę”, a to przecież mniej niż 140, które zapisaliby za wygranie trzech kierów.

 Jak widzimy, nie zawsze bloki z dowolną kartą przynoszą dobre rezultaty.