Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ K 10 6 5 2 ♥ K J 9 ♦ A 8 ♣ A K 2
♠ J 9 4 ♥ 10 6 ♦ K J 7 6 ♣ Q 10 8 7		♠ A Q 8 7 3 ♥ A 5 2 ♦ Q 10 4 2 ♣ 9
	♠ ♥ Q 8 7 4 3 ♦ 9 5 3 ♣ J 6 5 4 3

¹trappingpas

Miltonów 18 i pięć kart w kolorze przeciwników w składzie 5332, N musi przeto zatrappingpasować, a w zasadzie spasować, trudno bowiem liczyć mu na to, że zerowy partner ożywi licytację. Wolno mu zaś liczyć, iż 2♠(E) położy z ręki. I to okaże się wszakże iluzją, gra ta powinna bowiem zostać zrealizowana, i to w zasadzie bez żadnych posunięć w widne karty. Powiedzmy bowiem, że przeciwko 2♠(E) S zawistuje kierem. Rozgrywający przepuści, drugą rundę tego kolur pobije ♥A w ręce, przebije na stole kiera i w naturalny sposób będzie stamtąd kontynuował ♠W/9. Jeśli N położy na ♠W króla E poprawi ♠A i wyjdzie karem, a potem – wcześniej czy później – dostanie się figurą tego koloru do dziadka i ponowi stamtąd ♠9.  Ponieważ ma wszystkie istotne karty środkowe, weźmie pięć pików w ręce. A w sumie osiem lew: pięć atutów w ręce, ♥A, przebitkę kiera w dziadku i karo; 110 dla WE.

A jednak NS mogą uratować rozdanie, przynajmniej teoretycznie rzecz biorąc, zawodnik S musiałby się jednak wykazać pełną desperacją:

¹ trappingpas

²dwukolorówka, na pewno 5⁺–5⁺, karta bardzo słaba honorowo (brak takiego wejścia w poprzednim okrążeniu)

³do koloru partnera

Wist karowy N najprawdopodobniej przepuści, a W będzie kontynuował karem; dalej ♦A i trzykrotne zagranie w kiery (♥K, ♥W, ♥x; E zabije trzecią rundę tego koloru asem, jako że będzie już wiedział, że przebitka karowa nie przyniesie partnerowi żadnej korzyści). Przebitka karowa w ręce, ♣A K, przebitka pika na stole, kiery. Swoje, symetryczne 110 punktów dla WE. Proszę zwrócić uwagę, że alternatywne 3♥, także na ośmiu atutach, ale za to przyzwoicie rozłożonych, są tu nie do wygrania.

W protokole rozdania znajdą się jednak przede wszystkim 110 dla WE, 110 dla NS co najwyżej sporadycznie, będą w nim też obustronne zapisy za wpadki w wysokości 100 po każdej ze stron.

Minimaks teoretyczny:  3♣(NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8 (WE);      

BA – 8 (WE).