Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ K J 7 ♥ K J 10 9 7 ♦ K J 8 5 ♣ 7
♠ A 10 8 2 ♥ 8 6 4 3 ♦ 7 ♣ K Q 8 3		♠ Q 5 ♥ A ♦ A 9 6 4 ♣ A 10 9 6 5 2
	♠ 9 6 4 3 ♥ Q 5 2 ♦ Q 10 3 2 ♣ J 4

¹karta stanowczo zbyt silna na jedynie podniesienie do 3♣

²rewers, nadwyżka, mocna sugestia układu 6♣–4♦

³naturalne albo quasi-naturalne, obawa o kiery w kontekście ewentualnych 3BA

⁴singleton, ostatnia zapowiedź partnera była czymś w rodzaju odwrotnego koloru przeciwnika

⁵cuebid, dobra karta, silna sugestia krótkości karowej

⁶blackwood na treflach

⁷dwie wartości z pięciu plus ♣D

albo; nieco prościej:

¹karta stanowczo zbyt silna na jedynie podniesienie do 3♣

²rewers, nadwyżka, mocna sugestia układu 6♣–4♦

³zdecydowane uzgodnienie koloru partnera

⁴cuebid

⁵cuebid, akceptacja szlemikowych intencji partnera

⁶blackwood na treflach

⁷dwie wartości z pięciu plus ♣D

Być może sekwencja nieco optymistyczna, życzeniowa, niemniej obie ręce WE charakteryzuje tu wysoka uroda; nietrudno dostrzec to już na wstępie, a później ich potencjał ofensywny, szlemikowy już tylko rośnie. Kontrakt 6♣(E) należy ocenić bardzo wysoko, szczególnie w kontekście otwarcia e-N-a 1♥, co pozwala z dużym prawdopodobieństwem umiejscowić w jego ręce ♠K, co z kolei pozwoli zawodnikowi E na wyrobienie sobie 12. wziątki na tę figurę w ręce. I tak E weźmie na pewno sześć atutów w ręce, ♦A, dwie karowe przebitki na stole, ♥A, ♠A oraz ♠D w ręce. Istnieją też inne drogi ku 12 wziątkom.

W protokole spotkamy na pewno szlemikowe 1370 dla WE, ponieważ jednak gra premiowa jest tu mocno podlimitowa, na zaledwie 23 PC, wiele duetów linii WE zagra tylko 5♣, za 600, a sporadycznie 3BA swoje.

Minimaks teoretyczny: 6♦(NS) z kontrą, 7 lew; 1100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 12 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 6(WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 9 (WE).